Οι φανατικοί του binge watching και φυσικά οι gamers περίμεναν πως και πως την πρεμιέρα της τηλεοπτικής μεταφοράς του The Last of Us στην υπηρεσία HBO Max για να διαπιστώσουν αν είχαν βάση τα διθυραμβικά reviews όσων είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν την σειρά της προηγούμενες ημέρες. Οι μεν «σειροφάγοι» περιμένουν ακόμα μία εξαιρετική παραγωγή και σκηνοθεσία από τον Craig Mazin (Chernobyl), οι δε gamers να δουν επιτέλους μια live-action τηλεοπτική μεταφορά που θα είναι αντάξια του παιχνιδιού.
Όσοι προλάβατε να παρακολουθήσετε το πρώτο επεισόδιο πιθανότατα θα έχετε μείνει απόλυτα ικανοποιημένοι από την παραγωγή, ειδικά αν έχετε παίξει και τα παιχνίδια της Naughty Dog. Εάν για οποιονδήποτε λόγο δεν είχατε αφιερώσει χρόνο στα παιχνίδια, ίσως τώρα είναι η καλύτερη συγκυρία για να ασχοληθείτε με το πρώτο μέρος προτού δείτε ολόκληρη την τηλεοπτική σειρά!
Με αφορμή, λοιπόν, την πρεμιέρα του The Last of Us στο HBO Max, είναι μια αρκετά καλή ευκαιρία να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου από το The Last of Us Part 1 remake που κυκλοφόρησε στις 2 Σεπτεμβρίου 2022 και είχα την δυνατότητα να το ξεψαχνίσω πλήρως για τις ανάγκες αυτού του review.
Ως ένα από τα δημοφιλέστερα video games των τελευταίων ετών, το πιθανότερο είναι πως η πλειοψηφία των hardcore gamers έχει ήδη προλάβει να παίξει και να ολοκληρώσει το πρώτο μέρος που κυκλοφόρησε πριν από 10 χρόνια για το PS3. Ακολούθησε και η remastered έκδοση για το PS4 το 2014 και μέχρι το 2018 είχαν ήδη πωληθεί περισσότερα από 17 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Δικαίως θεωρείται ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών, έχοντας λάβει σημαντικές διακρίσεις από τον ειδικό Τύπο και φυσικά το κοινό.
Το 2020 είχαμε την κυκλοφορία του The Last of Us Part 2, για να φτάσουμε στο 2022 για το ριζικό remake του πρώτου μέρους. Η αλήθεια είναι πως υπήρξαν πολλές ενστάσεις και σκεπτικισμός σχετικά με το λανσάρισμα του remake, κυρίως για την τιμολογιακή πολιτική της Naughty Dog που ζητά κανονικά τα €79.99 όπως σε όλα τα καινούργια παιχνίδια του PlayStation 5. Η εταιρεία, βέβαια, φρόντισε εξαρχής να τονίσει και να αποδείξει πως έγινε πραγματικά ριζικός επανασχεδιασμός σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού και όχι απλά ένα «άρμεγμα» του franchise ως προπομπός των υπόλοιπων ενεργειών εκμετάλλευσης του (βλ. τηλεοπτική σειρά, επιτραπέζια παιχνίδια, multiplayer mode κ.ά.).
Για να βάλω, λοιπόν, τα πράγματα σε μια σειρά ας ξεκινήσω από την εύκολη απάντηση: αν δεν έχεις παίξει ποτέ τις προηγούμενες εκδόσεις, το The Last of Us Part 1 remake πρέπει να το πιάσεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Η δύσκολη απάντηση αφορά την εξής ερώτηση: «έχω λιώσει τα προηγούμενα, γιατί να ασχοληθώ ξανά;». Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σας απαντήσω και νομίζω ότι εξαρτάται από το τι τύπος gamer είσαι. Προσωπικά είχα την διάθεση να τερματίσω κάποια παιχνίδια ξανά και ξανά, και το ενδεχόμενο να τα παίξω σε ουσιαστικά remakes είναι άκρως δελεαστικό, όχι όμως σε αυτό το κόστος. Ας βάλω εδώ μια άνω τελεία για να μιλήσω επιτέλους για το παιχνίδι χωρίς spoilers για όσους δεν έχουν παίξει ποτέ.
Υπόθεση
Το The Last of Us ξεκινά εν έτει 2013 όταν μια μετάλλαξη του μύκητα Cordyceps διαδίδεται ταχύτατα στις ΗΠΑ μεταμορφώνοντας τους ανθρώπους – ξενιστές σε άκρως επιθετικά πλάσματα. Πολύ σύντομα ο πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε καταρρέει και ο Joel προσπαθεί να ξεφύγει με τον αδερφό του (Tommy) και την κόρη του (Sarah). Αφού παίξουμε την σύντομη εισαγωγή, το κυρίως πιάτο μας μεταφέρει 20 χρόνια μετά στο 2033, με τους ελάχιστους επιζώντες να προσπαθούν να επιβιώσουν σε απολυταρχικές ζώνες καραντίνας σε post-apocalyptic περιβάλλον γεμάτο κινδύνους τόσο από τους μολυσμένους, όσο και από τις διάφορες κάστες – συμμορίες – οργανώσεις κλπ. Ο Joel έχει μετατραπεί πλέον σε έναν λαθρέμπορο στη Βοστόνη, ο οποίος καλείται να μεταφέρει την έφηβη Ellie στην οργάνωση των Fireflies και…ξεκινά το πανηγύρι (είπαμε, όχι spoilers).
Όπως είναι λογικό, στο The Last of Us Part 1 remake δεν έχουμε καμία απολύτως αλλαγή στην υπόθεση, αλλά σημειώνουμε πως συμπεριλαμβάνεται το αυτόνομο DLC με τίτλο Left Behind που προφανώς θα πρέπει να παίξετε αφότου τερματίσετε το παιχνίδι για να πάρετε μια γεύση από το παρελθόν της Ellie.
Ένα οπτικοακουστικό έπος
Τι να πρωτοπεί κανείς για την δουλειά της Naughty Dog σε όλο το φάσμα των γραφικών και των animations του remake. Δεν το συζητάω καν για σύγκριση με τις προηγούμενες εκδόσεις, αλλά ακόμα και αν δεν είχες ποτέ καμία επαφή σίγουρα θα εντυπωσιαστείς από το οπτικό και το τεχνικό σκέλος. Τρομερά βελτιωμένα μοντέλα όλων των χαρακτήρων ανεξαιρέτως και όχι μόνο των πρωταγωνιστών, με ανεπανάληπτη ακρίβεια και λεπτομέρεια στις εκφράσεις του προσώπου που απεικονίζουν με αληθοφάνεια τις συνθήκες διαβίωσης, καθώς και την ψυχολογική και σωματική κατάσταση τους. Ρυτίδες, μικροεκδορές, σκασμένα χείλη, μαύροι κύκλοι στα μάτια, βρομιά, υφή στα ρούχα, ραφές και γενικά ό,τι μπορεί να περιμένεις να δεις από μια πραγματική τηλεοπτική παραγωγή έχει υλοποιηθεί με μαγικό τρόπο σε ένα video game.
Ακόμα και στις animated cutscenes, παρότι δεν ξαναγυρίστηκαν οι motion capture σκηνές με τους ηθοποιούς, έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό η αληθοφάνεια των μοντέλων που μπορείς να αντιλαμβάνεσαι ακόμα και τις μικρότερες εναλλαγές συναισθημάτων χάριν στην ρεαλιστικότητα των εκφράσεων του προσώπου, τις κινήσεις των ματιών και φυσικά τον φωτισμό. Και είναι αυτή ακριβώς η ποιότητα του remake που εκτοξεύει την συναισθηματική σύνδεση με τους χαρακτήρες, για να βιώσεις μία από τις πιο συντριπτικές ιστορίες γενικότερα στον χώρο του entertainment.
Σε ό,τι αφορά το περιβάλλον, ο κόσμος του παιχνιδιού χαρακτηριζόταν ούτως ή άλλως από την τρομερή προσοχή που είχε δοθεί στην λεπτομέρεια, αλλά στο remake η κατάσταση ξεφεύγει πέρα από τις προσδοκίες. Κάθε σκηνικό αποτυπώνει πλήρως μια κοινωνία που αποσυνδέθηκε από την κανονικότητα βίαια. Διαλυμένα σπίτια, παρατημένα αυτοκίνητα, μισοκατεστραμμένα μνημεία, χορταριασμένοι δρόμοι κλπ. τα περιμένεις σε κάθε post-apocalyptic παιχνίδι. Όχι, όμως, να βλέπεις δωμάτια γεμάτα αντικείμενα, βιβλία, παιχνίδια, περιοδικά, σκεύη, τηλεοράσεις, κάδρα, συσκευές κλπ. τοποθετημένα μαεστρικά σε κάθε χώρο για να μην μοιάζει σχεδόν κανένα δωμάτιο με το προηγούμενο που επισκέφθηκες. Τα ίδια ισχύουν και για το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το νοσοκομείο, το μετρό.
Στους εξωτερικούς χώρους με την πυκνή βλάστηση μένεις να χαζεύεις τα χρώματα, τα παιχνιδίσματα που κάνει το φως του Ήλιου, τις ξαφνικές εναλλαγές στον φωτισμό όταν πρέπει να εισέλθεις σε κάποια σκοτεινή στοά, τα περίφημα spores, την σκόνη, τα χιόνια κλπ., ενώ υπάρχουν κάποιες τοποθεσίες που σε προκαλούν να παρατήσεις την υπόθεση και να κάτσεις να χαζεύεις τη θέα. Ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Naughty Dog που καταφέρνει να χωρέσει τόση ομορφιά μέσα σε μια τόσο ζοφερή ιστορία, σε ένα εξαιρετικά αγχωτικό περιβάλλον όπου έχεις μονίμως την αίσθηση πως κάτι θα συμβεί.
Gameplay
Μιας και ανέφερα το άγχος, το The Last of Us είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του πως μπορείς να δημιουργήσεις ένα μόνιμο αίσθημα τρόμου στον gamer, αν και το σύστημα gameplay σου επιτρέπει να βρίσκεσαι (συνήθως) ένα βήμα πιο μπροστά από όσα άσχημα κρύβει σε κάθε γωνιά. Είναι…άπειρες οι περιπτώσεις που μπορεί να κάθεσαι κρυμμένος κάπου και να περιμένεις χωρίς να υπάρχει λόγος απλά και μόνο γιατί φοβάσαι αυτό που ίσως συναντήσεις στο επόμενο βήμα σου. Όλη αυτή η ατμόσφαιρα απογειώνεται αν έχεις φροντίσει να παίζεις με 3D ήχο, είτε χρησιμοποιώντας αντίστοιχα ακουστικά (π.χ. Sony 3D Audio) είτε αν υποστηρίζει κάτι τέτοιο η τηλεόραση σου ή το ηχοσύστημα σου, αλλά και από τις δυνατότητες του τηλεχειριστηρίου DualSense με την απτική ανάδραση και τα adaptive triggers.
Ο πυρήνας του gameplay δεν έχει διαφοροποιηθεί από την original έκδοση, καθώς εξακολουθείς να σαρώνεις όλο το sandboxed (αλλά αρκετά μεγάλο) περιβάλλον για να βρεις τους ελάχιστους πόρους που σου δίνει το παιχνίδι (σφαίρες, πανιά, ταινία, ψαλίδια, αλκοόλη) για να κατασκευάσεις επιδέσμους και άλλα χρήσιμα όπλα. Εξυπακούεται ότι θα πρέπει να είσαι ιδιαίτερα ακριβής στην στόχευση σου για να μην ξοδεύεις σφαίρες άσκοπα, να παρατηρείς το μοτίβο με το οποίο κινούνται οι εχθροί σου και να ψάχνεις παντού για τα κλειδωμένα δωμάτια που ανοίγουν μόνο αν έχεις διαθέσιμο shiv, διότι κρύβουν μέσα τους πολλά χρήσιμα υλικά. Από εκεί και πέρα, είναι στο χέρι του καθενός να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει μια stealth προσέγγιση ή αν θα αρχίσει να πυροβολεί κατά ριπάς (όσο έχει σφαίρες…).
Επίλογος
Δεν μετάνιωσα ούτε μία στιγμή για τον χρόνο που ξόδεψα (και πάλι) στο The Last of Us Part 1 remake. Η Naughty Dog έχει κάνει πραγματικά πολύ σοβαρή δουλειά στην ανακαίνιση του παιχνιδιού και ομολογουμένως η ατμόσφαιρα του είναι δυο επίπεδα πιο πάνω από τις προηγούμενες εκδόσεις του. Ξεκάθαρα, ωστόσο, δεν συμφωνώ με τα €79.99 που ζητά ακόμα και από όσους έχουν ήδη στην κατοχή τους το original ή το remastered του 2014.
*Το παιχνίδι μας δόθηκε από τη Sony για τις ανάγκες αυτού του review.
*Ακολουθήστε το Techgear.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα!
