Το μαγνήσιο (Mg) είναι το 12ο στοιχείο του περιοδικού πίνακα και, όπως ο φώσφορος, το κάλιο και ο σίδηρος, είναι επίσης απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για την καλή λειτουργία του οργανισμού μας. Όταν δεν καταφέρνουμε να αποθηκεύσουμε αρκετό μαγνήσιο στον οργανισμό μας, μπορεί να χρειαστεί να καταφύγουμε σε συμπληρώματα. Τι θα συμβεί, όμως, αν πάρουμε πολύ μαγνήσιο; Θα μπορούσε αυτό να αποτελέσει κίνδυνο για την υγεία μας;
Πριν μελετήσουμε τους κινδύνους της υπερκατανάλωσης μαγνησίου, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποια είναι τα οφέλη του και γιατί είναι τόσο σημαντικό στις βιολογικές μας λειτουργίες. Σύμφωνα με το Harvard School of Public Health, το μαγνήσιο είναι χρήσιμο για περισσότερα από 300 ένζυμα προκειμένου να παράγουν τις χημικές τους αντιδράσεις και λειτουργεί ως ηλεκτρικός αγωγός μέσα στο σώμα μας.
Αυτό σημαίνει ότι το στοιχείο αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την καλή λειτουργία της καρδιάς, των οστών, των μυών και των νεύρων. Τα προβλήματα που προκύπτουν από την ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να είναι ποικίλα, όπως μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστεί κανείς κατάγματα των οστών, ημικρανίες, κατάθλιψη, καρδιαγγειακές παθήσεις ή διαβήτη.
Υπό κανονικές συνθήκες, λαμβάνουμε το μαγνήσιο που χρειάζεται ο οργανισμός μας από τις τροφές. Τα τρόφιμα που είναι πλούσια σε μαγνήσιο περιλαμβάνουν ξηρούς καρπούς όπως τα αμύγδαλα και τα φιστίκια, όσπρια όπως τα φασόλια και η σόγια, το καστανό ρύζι, το μοσχάρι και το κοτόπουλο ή ψάρια όπως ο σολομός, μπανάνες, μαύρη σοκολάτα ή γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το γάλα και το γιαούρτι.
Με αυτές τις τροφές μπορούμε να φτάσουμε τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα, η οποία, και πάλι σύμφωνα με το Harvard University School of Public Health, είναι μεταξύ 400 και 420 mg ημερησίως για ενήλικες άνδρες και μεταξύ 310 και 320 mg ημερησίως για ενήλικες γυναίκες, με εξαίρεση τις έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες, οπότε η συνιστώμενη ημερήσια δόση θα ήταν μεταξύ 350 και 360 mg.
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι υπάρχει ένα ανεκτό ανώτατο όριο για την πρόσληψη μαγνησίου. Αυτό είναι περίπου 350 mg, αλλά αυτό λαμβάνει υπόψη μόνο την πρόσληψη που λαμβάνουμε από τα συμπληρώματα και άλλα φάρμακα, όπως τα αντιόξινα και τα καθαρτικά. Ο λόγος είναι ότι τα νεφρά μας είναι συνήθως απόλυτα ικανά να αποβάλλουν την περίσσεια μαγνησίου από τις τροφές.
Κανονικά, η υψηλή περιεκτικότητα σε μαγνήσιο των καθαρτικών δεν αποτελεί πρόβλημα ακριβώς λόγω της καθαρτικής τους δράσης: περνάει μέσα από το σώμα πριν απορροφηθεί. Ωστόσο, τα φάρμακα που περιέχουν μαγνήσιο αποτελούν παράγοντα κινδύνου για δηλητηρίαση από μαγνήσιο. Τα νεφρικά προβλήματα συγκαταλέγονται επίσης στους παράγοντες κινδύνου . Καθώς τα όργανα αυτά εμπλέκονται στον καθαρισμό της περίσσειας μαγνησίου, τα προβλήματα με αυτά μπορεί να οδηγήσουν στη συσσώρευση αυτού του στοιχείου στο σώμα μας.
Η περίσσεια μαγνησίου στον οργανισμό μας ονομάζεται υπερμαγνησιαιμία, η οποία ορίζεται κλινικά ως συγκέντρωση του στοιχείου στον ορό μεγαλύτερη από 2,6 mg/dL. Ο κίνδυνος να πάθετε δηλητηρίαση από μαγνήσιο είναι επομένως πολύ χαμηλός, αλλά όχι ανύπαρκτος.
Ο κίνδυνος υπερδοσολογίας είναι σχεδόν ανύπαρκτος σε υγιείς ανθρώπους. Τα άτομα με νεφρικά προβλήματα διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Εάν τα νεφρά μας αδυνατούν να απομακρύνουν την περίσσεια μαγνησίου από το σώμα μας, η λήψη συμπληρωμάτων και φαρμάκων που περιέχουν υψηλές ποσότητες μαγνησίου μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο.
[via]
