Μια χαραγμένη πέτρινη πλάκα που βρέθηκε κάτω από ένα Κοπτικό κτίριο στην Άβυδο της Αιγύπτου αποτελεί μέρος της σαρκοφάγου του Ραμσή Β’, σύμφωνα με μια ομάδα αρχαιολόγων που ανέλυσε τα ιερογλυφικά στην πλευρά της. Ο Ραμσής Β΄ ήταν αρχαίος Αιγύπτιος φαραώ που βασίλεψε από το 1279 π.Χ. έως το 1212 π.Χ. Έζησε πάνω από 90 χρόνια και ενδέχεται να απέκτησε περίπου 100 παιδιά, σύμφωνα με το Μουσείο της Αιγύπτου.
Το θραύσμα της γρανιτένιας σαρκοφάγου βρέθηκε το 2009, αλλά για χρόνια μπορούσε να αποδοθεί μόνο σε υψηλόβαθμο αξιωματούχο του Νέου Βασιλείου. Τώρα, οι αρχαιολόγοι επανεξέτασαν τα ιερογλυφικά στην πλάκα και βρήκαν μια εγχάραξη που μεταφράζεται σε «του ίδιου του Ραμσή Β’», υποδεικνύοντας ότι το πέτρινο κομμάτι ήταν κάποτε μέρος του θαλάμου για τον ηγεμόνα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, η σαρκοφάγος φιλοξενούσε δύο διαφορετικά άτομα, αλλά μόνο το ένα ήταν γνωστό μέχρι τώρα: Ο Μενκεπέρε, ένας αρχιερέας που έζησε γύρω στο 1000 π.Χ., περίπου 200 χρόνια μετά τον Ραμσή Β΄ (Μενκεπέρε είναι επίσης το όνομα του θρόνου του φαραώ Θουτμόζε Γ΄, η μούμια του οποίου εκτίθεται στην Αίθουσα Βασιλικών Μουμιών του Εθνικού Μουσείου Αιγυπτιακού Πολιτισμού). Η ταυτοποίηση της πρόσφατης εγχάραξης στη σαρκοφάγο υποδηλώνει ότι ο άλλος κάτοχός της ήταν κάποτε ο περίφημος Φαραώ.
Η μούμια του Ραμσή μετακινήθηκε επανειλημμένα μετά την ταφή για να αποφευχθεί η λεηλασία και τελικά βρέθηκε στο Ντέιρ ελ Μπαχαρίν το 1881 μαζί με άλλα λείψανα, μεταξύ των οποίων και του πατέρα του, του φαραώ Σέτι Α. Η μούμια του Ραμσή βρέθηκε σε ένα σκαλιστό φέρετρο από κέδρο, το οποίο δεν είχε αρχικά σχεδιαστεί για να στεγάσει τον Φαραώ, σύμφωνα με το Αυστραλιανό Μουσείο.
Η μούμια του Ραμσή Β’ είναι καλά διατηρημένη, παρά τις πολλές μετακινήσεις της. Το πώς η μούμια αρχικά διαχωρίστηκε από την υποτιθέμενη σαρκοφάγο της δεν είναι σαφές, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι η μούμια άντεξε μέχρι σήμερα. Τώρα χρειάζεται μόνο κάποιος να βρει τον Μέγα Αλέξανδρο και την Κλεοπάτρα. Ο κατάλογος συνεχίζεται, αλλά ο Ραμσής Β’ και η σαρκοφάγος του είναι η απόδειξη ότι μερικές φορές χρειάζεται απλώς λίγη υπομονή για να αποκαλυφθεί το παρελθόν.
[via]
