2 χρόνια λειτουργίας με μια απίστευτη εικόνα από τον Πιγκουίνο και το Αυγό!

Σήμερα, 12 Ιουλίου, συμπληρώνονται δύο χρόνια από την παρουσίαση των πρώτων εικόνων από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Σε αυτό το διάστημα, το Webb έχει ανακαλύψει τους πιο μακρινούς γαλαξίες που γνωρίζουμε, έχει αποκαλύψει εκπλήξεις για το πρώιμο Σύμπαν, έχει κρυφοκοιτάξει στις ατμόσφαιρες μακρινών πλανητών και έχει παράγει μια πληθώρα όμορφων εικόνων του διαστήματος.

“Από τότε που ο πρόεδρος Joe Biden και η αντιπρόεδρος Kamala Harris παρουσίασαν την πρώτη εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb πριν από δύο χρόνια, το Webb συνέχισε να ξεκλειδώνει τα μυστήρια του Σύμπαντος“, ανέφερε σε δήλωσή του ο διοικητής της NASA, Bill Nelson. “Με αξιοσημείωτες εικόνες από τις γωνιές του Σύμπαντος, που πηγαίνουν πίσω σχεδόν στην αρχή του χρόνου, οι δυνατότητες του Webb ρίχνουν νέο φως στο ουράνιο περιβάλλον μας και εμπνέουν τις μελλοντικές γενιές επιστημόνων, αστρονόμων και εξερευνητών“.

Για να γιορτάσουν την επέτειο, οι επιστήμονες του Webb δημοσίευσαν αυτή τη νέα εικόνα που δείχνει ένα ζεύγος γαλαξιών σε έναν περίτεχνο κοσμικό χορό.

Το ζεύγος, με την τεχνική ονομασία Arp 142, έχει πάρει το παρατσούκλι “Πιγκουίνος και Αυγό” για την ομοιότητά του με το κεφάλι και το σώμα ενός πιγκουίνου. Οι τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις των γαλαξιών αναγκάζουν τον Πιγκουίνο, έναν σπειροειδή γαλαξία, να στρεβλώνεται και να παραμορφώνεται στο σημερινό του σχήμα. Όλη αυτή η έλξη και η στρέβλωση δημιουργεί περιοχές με έντονο σχηματισμό αστέρων, καθώς η σκόνη και το αέριο συγκεντρώνονται σε πυκνούς θύλακες. Το Αυγό, από την άλλη πλευρά, είναι ένας ελλειπτικός γαλαξίας που είναι γεμάτος από παλαιότερα αστέρια τα οποία είναι πιο σφιχτά στοιβαγμένα από εκείνα του Πιγκουίνου, επιτρέποντας στο σχήμα του να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητο.

Η εικόνα συνδυάζει δεδομένα από τα όργανα εγγύς και μέσου υπερύθρου του Webb, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μήκη κύματος για να δούμε διαφορετικές διαδικασίες σε λειτουργία. Αν κοιτάξετε μόνο την άποψη στο μέσο υπέρυθρο, που λήφθηκε με το όργανο MIRI του Webb, μπορείτε να δείτε ότι κάποιοι γαλαξίες φόντου (όπως ο PGC 1237172 στην επάνω δεξιά πλευρά) εξαφανίζονται σχεδόν εντελώς, καθώς αυτό το μήκος κύματος στοχεύει σε παλαιότερα αστέρια, και τα αστέρια εδώ είναι πολύ νεαρά.

“Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, το Webb έχει μεταμορφώσει την άποψή μας για το Σύμπαν, επιτρέποντας το είδος της επιστήμης παγκόσμιας κλάσης που οδήγησε τη NASA να κάνει πραγματικότητα αυτή την αποστολή“, δήλωσε ο Mark Clampin, διευθυντής του Τμήματος Αστροφυσικής στα κεντρικά γραφεία της NASA. “Το Webb παρέχει γνώσεις σε μακροχρόνια μυστήρια σχετικά με το πρώιμο σύμπαν και εγκαινιάζει μια νέα εποχή μελέτης μακρινών κόσμων, ενώ επιστρέφει εικόνες που εμπνέουν τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και θέτει νέα συναρπαστικά ερωτήματα προς απάντηση. Ποτέ δεν ήταν πιο δυνατή η εξερεύνηση κάθε πτυχής του σύμπαντος“.