Όλα είναι ένας κύκλος, μη σε νοιάζει κι ας πεθάνεις…

Το παιχνίδι με τον χρόνο και την επαναληψιμότητα δεν είναι σε καμία περίπτωση κάποιο καινούργιο concept στη βιομηχανία του gaming, αλλά τη φετινή χρονιά μοιάζει οι developers να έχουν συνεννοηθεί για να λανσάρουν τέτοιου είδους video games μέσα σε διάστημα μερικών μηνών. Ήδη έχουμε δει (μεταξύ άλλων) τα Returnal, Cris Tales και Twelve Minutes, παρόλα αυτά, το Deathloop της Arkane Studios (Bethesda) είναι με διαφορά το πιο πολυδιαφημισμένο και το πιο ακριβό στην παραγωγή του.

Οι gamers αναλαμβάνουν τον ρόλο του Cole, ενός τύπου που ξυπνά σε μια παραλία της μυστηριώδους νήσου Blackreef χωρίς να έχει καμία επίγνωση πως και γιατί έχει βρεθεί εκεί. Πολύ σύντομα η φωνή της Julianna ακούγεται στον ασύρματο και τον προκαλεί να προσπαθήσει να φύγει από το νησί. Η προσπάθεια στέφεται με πλήρη αποτυχία και ο Cole ξυπνά και πάλι στην ίδια θέση, στην ίδια παραλία, μόνο που αυτή τη φορά αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως ζει συνεχώς το ίδιο σενάριο χωρίς διέξοδο. Ουσιαστικά, ο Cole έχει παγιδευτεί σε μια χρονική λούπα που ξεκινά από την αρχή όταν τελειώνει η ημέρα ή όταν πεθαίνει ο ίδιος. Μοναδικός τρόπος για να καταφέρει να σπάσει τον κύκλο και να ξεφύγει οριστικά είναι να εξοντώσει τους 8 βασικούς αντιπάλους (Visionaries). Η αποστολή, όμως, δεν είναι καθόλου εύκολη μιας και έχει να αντιμετωπίσει πληθώρα μικρότερων αντιπάλων, αλλά και τη Julianna που συνεχώς τον προκαλεί και προσπαθεί να τον πείσει να παραμείνει στο νησί.

Η βασική ιδέα, λοιπόν, του Deathloop είναι η μέρα της Μαρμότας που ξετυλίγεται σταδιακά όσο αφιερώνεις χρόνο στο παιχνίδι. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή κινείσαι κάπου στα χαμένα διότι το ένστικτο της επιβίωσης που έχεις αποκτήσει από την εμπειρία σου με άλλα shooters δεν σου επιτρέπει να πεθάνεις τόσο εύκολα. Αυτό είναι, όμως, ένα από τα πράγματα που καλείσαι να ξεπεράσεις γρήγορα εάν θες να μπεις σχετικά γρήγορα στο νόημα του παιχνιδιού. Κοινώς, μη φοβάσαι να πεθάνεις γιατί θα…βαρεθείς να πεθαίνεις.

Με την ιστορία να αφορά κυρίως αυτούς τους 8 Visionaries που πρέπει να εξοντώσεις, η Arkane Studios έχει προσθέσει υλικό για τον κάθε έναν από αυτούς, το οποίο το ανακαλύπτεις διαβάζοντας τα διάφορα σημειώματα που βρίσκεις στην πορεία σου ή ακούγοντας τις συζητήσεις των εχθρών. Αρκετό υλικό υπάρχει και για τον πρωταγωνιστή Cole, ο οποίος όσο εξελίσσεται το παιχνίδι μαθαίνει περισσότερα πράγματα για τον εαυτό του και την περίεργη σχέση του με τη Julianna, ενώ σε κάθε πίστα βλέπεις διάφορα μηνύματα χωρίς να υπάρχει κάποια εξήγηση ποιος και γιατί σου τα αφήνει. Γενικά το στυλ που επέλεξε η Arkane Studios μοιάζει να περιπλέκει περισσότερο την υπόθεση χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος στην τελική έκβαση μόνο και μόνο για να δώσει στον gamer μια πιο δουλεμένη πλοκή. Δεν μας χαλάει ιδιαίτερα αυτή η επιλογή, αν και θα μπορούσε να υποστηρίξει λίγο καλύτερα το story προκειμένου να μην υπάρχουν κενά.

Στο καθαρό κομμάτι του gameplay, κάθε ημέρα είναι ένας κύκλος στη λούπα που ζεις στο νησί. Αυτό σημαίνει πως μόλις ολοκληρωθεί αυτή η λούπα όλα ξεκινούν και πάλι από την αρχή (π.χ. όλοι οι εχθροί επανέρχονται στις θέσεις τους), με τη διαφορά ότι σου μένει όλη η γνώση που έχεις αποκτήσει από τον κύκλο που τελείωσε, έτσι ώστε να ακολουθήσεις διαφορετική στρατηγική στο επόμενο εγχείρημα σου (π.χ. να ξεκλειδώσεις διαφορετικές πόρτες, να αποτρέψεις ενέργειες που είναι να συμβούν, να αλλάξεις τη ροή των γεγονότων κλπ.). Υπόψιν, ο κύκλος κλείνει επίσης όταν πεθάνεις τρεις φορές χωρίς να έχει τελειώσει απαραίτητα η ημέρα.

Από τη στιγμή που το Deathloop βάζει στον πυρήνα του τη συλλογή πληροφοριών, δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε σαν ένα καθαρόαιμο shooter και αυτό είναι το ωραίο της υπόθεσης. Η αλήθεια είναι ότι απ’ όσα είχαμε δει στα trailers και όσα διαβάσαμε για το παιχνίδι μέχρι να κυκλοφορήσει, μας είχε δημιουργηθεί η εντύπωση πως είτε θα βαρεθούμε είτε θα απογοητευθούμε γρήγορα. Αποδείχτηκε, όμως, στην πράξη πως έχει γίνει πολύ καλή δουλειά για να σου κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο παρά το έντονο στοιχείο της επαναληψιμότητας. Με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο της συλλογής πληροφοριών για οτιδήποτε συμβαίνει σε κάθε πίστα, νιώθεις στο τέλος του κύκλου (είτε πεθάνεις τρεις φορές, είτε ολοκληρωθεί η ημέρα) πως έχεις κερδίσει κάτι στο παιχνίδι και ανυπομονείς για την επόμενη λούπα.

Κάθε μία από τις 4 πίστες είναι σχεδιασμένη με μεγάλη λεπτομέρεια και πολυπλοκότητα για να έχεις πολλές διαφορετικές επιλογές στις κινήσεις σου, ενώ η ώρα της ημέρας παίζει τον ρόλο της για να δεις κάποιες σημαντικές αλλαγές τόσο στον χάρτη, όσο και στους αντιπάλους σου. Για παράδειγμα, κάποιες πόρτες ανοίγουν ή κλείνουν αν είναι πρωί ή βράδυ, κάποιοι Visionaries εμφανίζονται μόνο συγκεκριμένες ώρες, ενώ μεταβάλλεται και η ρουτίνα των μικρότερης σημασίας αντιπάλων. Σε περίπτωση που αγχώνεστε αν θα θυμάστε όλες τις μικρές λεπτομέρειες που θα σας βοηθήσουν να σπάσετε τη λούπα, τα πάντα καταγράφονται στο μενού και υπάρχει δείκτης που μπορεί να σας καθοδηγήσει στον στόχο που έχετε θέσει. Οι σκληροπυρηνικοί, πάντως, μπορείτε να απενεργοποιήσετε τα πάντα και να πορευτείτε με πολύ μεγαλύτερη δυσκολία. Η είσοδος στις πίστες γίνει από τα ίδια τούνελ και από εκεί και πέρα είστε ελεύθεροι να κάνετε τις βόλτες σας κατά το δοκούν. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αφότου βγάλετε από τη μέση τον Visionary, μιας και οι προηγούμενοι μικρότεροι εχθροί θα ξαναεμφανιστούν στην επιστροφή σας στα τούνελ.

Από πλευράς κινήσεων, στόχευσης και εκτέλεσης, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το Deathloop ως ένα κλασικό shooter μικρής δυσκολίας εκμάθησης. Δεν υπάρχει κάτι που δεν έχουμε δει στο παρελθόν και ο gamer μπορεί να επιλέξει ανά πάσα στιγμή πως θα πορευτεί απέναντι στους αντιπάλους του. Άλλοι αρέσκονται στην κατά μέτωπο επίθεση, η οποία προφανώς ξεσηκώνει πολλούς αντιπάλους και βαράει συναγερμούς, άλλοι παίζουν με περισσότερο μυαλό περνώντας απαρατήρητοι σε stealth mode (πλησιάζουν αθόρυβα και μαχαιρώνουν), ενώ άλλοι επιλέγουν να καθαρίζουν εξ αποστάσεως με headshots. Γενικά το να κρατάς χαμηλό προφίλ έχει το πλεονέκτημα ότι δεν αποκαλύπτεις τη θέση σου και δεν εξαγριώνεις τη…Juliana.

Στα διαθέσιμα όπλα υπάρχει πιστόλι με σιγαστήρα, καραμπίνες, μικρά ημιαυτόματα, λίγο μεγαλύτερα revolver, τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή, ματσέτα και μια συσκευή για να πειράζεις τις κάμερες και τους αισθητήρες. Τα όπλα εμφανίζονται τακτικά μέσα στο παιχνίδι, μπορείς να τα μαζεύεις από τους εξουδετερωμένους αντιπάλους και κάποια πιο σπάνια ξεκλειδώνονται από ορισμένες δευτερεύουσες αποστολές, τα οποία προσφέρουν χρήσιμα bonus όπως να επιβραδύνουν τους αντιπάλους ή να ελαττώνουν τον ρυθμό ανανέωσης της ενέργειας τους. Επιπλέον, σε κάθε όπλο μπορούν να προστεθούν τρία Trinkets για να ενισχυθούν οι δυνατότητες τους (π.χ. καλύτερη στόχευση, ταχύτερο επαναγέμισμα κλπ.).

Σε αυτά προσθέστε και τις ειδικές ικανότητες (Slabs) που μπορείς να αναβαθμίζεις στην πορεία του παιχνιδιού. Η πρώτη απ’ όλες είναι η δυνατότητα να έχεις τρεις ζωές σε έναν κύκλο και από εκεί και πέρα μπορείς να χρησιμοποιείς ακόμα δύο από τις παρακάτω:

• Havoc -> προκαλείς τεράστια ζημιά στους αντιπάλους για περιορισμένο χρονικό διάστημα
• Aether -> σε μετατρέπει σε αόρατο
• Shift -> δυνατότητα τηλεμεταφοράς σε κοντινή απόσταση
• Nexus -> ενώνει πολλούς εχθρούς μαζί για να τους προκαλείς ζημιά ταυτόχρονα
• Karnesis -> πετάς τους εχθρούς

Για να αποκτήσεις τα Slabs θα πρέπει να βγάλεις από τη μέση τους Visionaries και οι αναβαθμίσεις τους έχουν να κάνουν με ενίσχυση αυτού που σου προσφέρουν, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό που να αξίζει ιδιαίτερα το κυνήγι της εξέλιξης τους. Από εκεί και πέρα, ο Cole αναβαθμίζει και κάποια δικά του χαρακτηριστικά που οδηγούν σε περισσότερη ενέργεια, ικανότητα διπλού άλματος κλπ.

Αφού τα είδαμε όλα αυτά, να σημειώσουμε πως στο τέλος κάθε κύκλου ή αν πεθάνεις τρεις φορές χάνεις τα πάντα και ξεκινάς από την αρχή με εφόδια τη συσκευή για hacking, τη ματσέτα και μια χειροβομβίδα. Όλα τα υπόλοιπα θα τα ξαναβρείς και σχετικά εύκολα μέσα στην πίστα. Μπορείς, πάντως, να κρατήσεις μόνιμα τα Slabs και τα Trinkets ξοδεύοντας το νόμισμα του Deathloop που ονομάζεται Residuum. Αυτό το συλλέγεις από διάφορα αντικείμενα που βρίσκεις στον κόσμο του παιχνιδιού και παίρνεις μεγάλες ποσότητες κάθε φορά που βγάζεις από τη μέση κάποιον Visionary. Όπως καταλαβαίνετε, μετά από τις πρώτες “δύσκολες” ώρες όλα αρχίζουν να γίνονται πιο εύκολα έχοντας μαζέψει πληροφορίες και εξοπλισμό για να προχωρήσεις.

Σε γενικές γραμμές, το Deathloop μοιάζει δύσκολο όταν το ξεκινάς (αυτό που είπαμε πως αισθάνεσαι χαμένος), αλλά όσο του δίνεις χρόνο τόσο σε διευκολύνει στην πορεία σου. Από τη μια πλευρά μπορείς να πεις πως με αυτόν τον τρόπο δεν σε απογοητεύει, από την άλλη δεν υπάρχει επιλογή επιπέδου δυσκολίας και μόλις του πάρεις τον αέρα μοιάζει αρκετά εύκολο να το ολοκληρώσεις. Το θετικό είναι ότι κυκλοφόρησε το πρώτο patch του παιχνιδιού που βελτιώνει το AI των αντιπάλων για να σε δυσκολεύουν περισσότερο, μιας και τις πρώτες μέρες ακόμα και όταν βαρούσαν συναγερμοί το μόνο που είχες να κάνεις ήταν να παραμείνεις κρυμμένος για μερικά δευτερόλεπτα. Η πραγματική δυσκολία έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των Visionaries, χωρίς να μιλάμε για κάτι τραγικό βέβαια. Οι Visionaries έχουν αρκετή ενέργεια, ισχυρά όπλα και χρησιμοποιούν τα δικά τους Slabs, οπότε όσο να ‘ναι είναι πιο δύσκολο να τους αντιμετωπίσεις τις πρώτες φορές (μετά μαθαίνεις το μοτίβο τους). Υπάρχει, φυσικά, και η Julianna που μπορεί να εμφανιστεί από το πουθενά αν το παρακάνεις με το stealth παιχνίδι και να σε πάρει στο κυνήγι πυροβολώντας.

Εδώ να σημειώσουμε ότι υπάρχει και multiplayer mode όπου αναλαμβάνεις τον ρόλο της Julianna και μπορείς να εισβάλεις στο παιχνίδι άλλων παικτών, με επιλογή φυσικά να έχεις πρόσβαση μόνο σε φίλους σου (και το αντίστροφο).

Για το τέλος αφήσαμε την ατμόσφαιρα που αποπνέει από το Deathloop. Ένας πανέμορφος συνδυασμός 70’s αισθητικής με retro sci-fi που θυμίζει ταινία James Bond με τον Roger Moore ή (ακόμα καλύτερα) τη σειρά Vinyl με την τρέλα των δισκογραφικών της εποχής, τα γραφικά κινούνται επίτηδες σε αυτό το στυλ κόμικ και γενικά σε φέρνει σε μια cult διάθεση υψηλού επιπέδου. Υπάρχει αρκετή λεπτομέρεια στην πλειοψηφία των στοιχείων σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, οι πίστες είναι σχεδιασμένες πολύ προσεκτικά και σου προσφέρουν σχεδόν απόλυτη ελευθερία κινήσεων, ενώ έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στον ήχο για να τον αντιλαμβάνεσαι από τη σωστή κατεύθυνση και απόσταση με καθαρότητα, ακόμη και όταν ακούγεται ο ασύρματος.

Παρά το γεγονός ότι είναι, τελικά, σχετικά εύκολο μόλις το μάθεις, και τις όποιες αστοχίες του, το Deathloop αποτελεί ξεκάθαρα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της χρονιάς που προσπαθεί και καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να προσφέρει στον gamer κάτι διαφορετικό από τα τετριμμένα.

Το Deathloop είναι διαθέσιμο για Windows PC και PS5.

*Ακολουθήστε το Techgear.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα! Όσοι χρησιμοποιείτε υπηρεσία RSS (π.χ. Feedly), μπορείτε να προσθέσετε το techgear.gr στη λίστα σας με αντιγραφή και επικόλληση της διεύθυνσης https://www.techgear.gr/feed στο αντίστοιχο πεδίο της υπηρεσίας σας. Αν προτιμάτε το Twitter, θα μας βρείτε στο προφίλ @techgeargr.