Τσιμέντο χωρίς νερό για ανθεκτικές δομές στη Σελήνη, αλλά και στη Γη

Αναζητούμε εδώ και πολύ καιρό εναλλακτικές λύσεις για το μπετόν που θα αντέχει για πάντα, Ενώ είναι ένα σπουδαίο υλικό που χρησιμεύει για τη διαμόρφωση κτιρίων, δρόμων και γεφυρών, είναι επίσης υπεύθυνο για ορισμένα προβλήματα. Η παραγωγή τσιμέντου, του συσσωματώματος που χρησιμοποιείται στο μείγμα σκυροδέματος, είναι υπεύθυνη για ένα κολοσσιαίο αποτύπωμα άνθρακα. Σαν να μην έφτανε αυτό, καταναλώνονται επίσης μεγάλες ποσότητες νερού.

Η φιλοδοξία της Ανθρωπότητας να επιστρέψει στη Σελήνη οδηγεί σε νέες λύσεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τους περιορισμούς αυτού του υλικού. Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε σκυρόδεμα για την κατασκευή δομών στον δορυφόρο της Γης, θα πρέπει να το κάνουμε χωρίς νερό ή με ελάχιστη ποσότητα αυτού του υγρού. Και αν πετύχουμε μια πρόοδο αυτών των χαρακτηριστικών θα μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε και στις κατασκευές στον πλανήτη μας.

Η δημιουργία ενός τσιμέντου χωρίς νερό δεν είναι εύκολη υπόθεση, αλλά οι ερευνητές έχουν αρκετές προτάσεις στο τραπέζι. Μια ομάδα από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα (LSU) εργάζεται πάνω σε έναν νέο τύπο τσιμέντου με βάση το θείο. Η ιδέα είναι να το θερμάνουμε μέχρι τη χύτευσή του για να παρασκευάσουμε το υλικό χωρίς την ανάγκη νερού. Μάλιστα, η ομάδα ανακάτεψε πρόσφατα το τσιμέντο της με μια ένωση που προσομοιάζει το σεληνιακό έδαφος.

Αυτή η δοκιμή αποδείχθηκε επιτυχής. Χρησιμοποιώντας έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή κατάφεραν να δημιουργήσουν τοίχους από σκυρόδεμα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι αυτός ο νέος τρόπος δόμησης συνοδεύεται από πολλά άλλα πλεονεκτήματα. Οι τοίχοι μπορούν να αντέξουν ένα ευρύ φάσμα θερμοκρασιών. Αυτό φαίνεται να είναι ένα καλό πλεονέκτημα για τις σεληνιακές αποστολές όπου η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει τους 121 ° C κατά τη διάρκεια της ημέρας και να πέσει στους -133 ° C τη νύχτα.

Μένει να αναλυθεί πώς αυτές οι κατασκευές θα συμπεριφέρονταν σε ένα περιβάλλον λιγότερο αυστηρό από αυτό που έχουμε στον πλανήτη μας. Τα καλά νέα είναι ότι το πρόγραμμα LSU υποστηρίζεται από τη NASA. Η τεχνολογία θα αξιολογηθεί στα εργαστήρια του Marshall Space Flight Center στο Huntsville της Αλαμπάμα. Ωστόσο, ο αριθμός των δοκιμών που μπορούν να πραγματοποιηθούν στη Γη είναι περιορισμένος.

Αυτό αναγνωρίζει ο Philip Metzger, πλανητικός φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα, σε δηλώσεις του στο MIT Technology Review.

Όταν στείλουμε αποστολές σε αυτά τα πλανητικά σώματα για να δοκιμάσουμε την τεχνολογία χρησιμοποιώντας το πραγματικό έδαφος, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι θα πρέπει να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την τεχνολογία για να την κάνουμε να λειτουργήσει σε αυτό το περιβάλλον

Σε κάθε περίπτωση, αν η τεχνολογία αυτή συνεχίσει να εξελίσσεται και τελικά επιτύχει στο Διάστημα, θα μπορούσε να αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική λύση για τις κατασκευές στη Γη.

[via]