Το James Webb αποκαλύπτει το χαοτικό κέντρο του Γαλαξία μας

Η τελευταία εικόνα που έδωσε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb των NASA/ESA/CSA δείχνει ένα τμήμα του πυκνού κέντρου του Γαλαξία μας με πρωτοφανή λεπτομέρεια, συμπεριλαμβανομένων χαρακτηριστικών που δεν έχουν δει ποτέ στο παρελθόν οι αστρονόμοι και δεν έχουν καταφέρει ακόμη να εξηγήσουν. Η περιοχή σχηματισμού των αστέρων, που ονομάζεται Sagittarius C (Sgr C), απέχει περίπου 300 έτη φωτός από την κεντρική υπερμεγέθη μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας, τον Τοξότη Α*.

Ανάμεσα στα περίπου 500.000 αστέρια της εικόνας υπάρχει ένα σμήνος πρωτοαστέρων (αστέρια που ακόμη σχηματίζονται και συσσωρεύουν μάζα), τα οποία παράγουν εκροές που λάμπουν σαν φωτιά μέσα σε ένα υπέρυθρο σκοτεινό νέφος. Στην καρδιά αυτού του νεαρού σμήνους βρίσκεται ένας ήδη γνωστός, μαζικός πρωτοαστέρας με μάζα πάνω από 30 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου μας. Το νέφος από το οποίο αναδύονται οι πρωτοαστέρες είναι τόσο πυκνό που το φως από τα αστέρια που βρίσκονται πίσω του δεν μπορεί να φτάσει στο James Webb, με αποτέλεσμα να φαίνεται λιγότερο πυκνό, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια από τις πιο πυκνές περιοχές της εικόνας. Μικρότερα υπέρυθρα σκοτεινά νέφη βρίσκονται διάσπαρτα στην εικόνα, μοιάζοντας με τρύπες στο αστρικό πεδίο. Εκεί σχηματίζονται τα μελλοντικά αστέρια.

Το όργανο NIRCam (Near-Infrared Camera) του James Webb κατέγραψε επίσης εκπομπή μεγάλης κλίμακας από ιονισμένο υδρογόνο που περιβάλλει την κάτω πλευρά του σκοτεινού νέφους, η οποία εμφανίζεται με κυανό χρώμα στην εικόνα. Συνήθως, αυτό είναι το αποτέλεσμα των φωτονίων ενέργειας που εκπέμπονται από νεαρά αστέρια μεγάλης μάζας, αλλά η τεράστια έκταση της περιοχής που δείχνει το James Webb προκαλεί έκπληξη και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής που ο Crowe σχεδιάζει να εξετάσει περαιτέρω είναι οι δομές που μοιάζουν με βελόνες στο ιονισμένο υδρογόνο, οι οποίες εμφανίζονται προσανατολισμένες χαοτικά προς πολλές κατευθύνσεις.

Σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός από τη Γη, το γαλαξιακό κέντρο είναι αρκετά κοντά για να μελετηθούν μεμονωμένα αστέρια με το τηλεσκόπιο James Webb, επιτρέποντας στους αστρονόμους να συλλέξουν πρωτοφανείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο σχηματισμού των άστρων και τον τρόπο με τον οποίο η διαδικασία αυτή μπορεί να εξαρτάται από το κοσμικό περιβάλλον, ιδίως σε σύγκριση με άλλες περιοχές του γαλαξία. Για παράδειγμα, σχηματίζονται πιο ογκώδη αστέρια στο κέντρο του Γαλαξία μας, σε αντίθεση με τις άκρες των σπειροειδών βραχιόνων του;

[ESA]

^*Ακολουθήστε το Techgear.gr στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα!