Το κλειδί για τα ταξίδια στο Βαθύ Διάστημα

0


Η φιλοδοξία της Ανθρωπότητας να εξερευνήσει τα αστέρια αντιμετωπίζει ένα θεμελιώδες εμπόδιο: την τεράστια έκταση του Διαστήματος. Ακόμα και αν ταξιδεύαμε με ταχύτητες σχεδόν σαν του φωτός, για να φτάσουμε στον πλησιέστερο αστρικό μας γείτονα θα χρειαζόμασταν πάνω από τέσσερα χρόνια. Αυτή η πραγματικότητα καθιστά την ιδέα της ανθρώπινης στάσης – κατάσταση παρατεταμένης χειμερίας νάρκης – μια δελεαστική δυνατότητα για μελλοντικά διαστρικά ταξίδια.

Η χειμερία νάρκη είναι ένα φυσικό φαινόμενο που παρατηρείται στα ζώα, και θα μπορούσε να είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε τα μακροπρόθεσμα ανθρώπινα διαστημικά ταξίδια. Πολλά θηλαστικά, από τις αρκούδες μέχρι τους αρκτικούς σκίουρους, εξοικονομούν ενέργεια κατά τη διάρκεια των σκληρών χειμώνων μπαίνοντας σε μια βαθιά, ανασταλτική κατάσταση. Η NASA μελετά τέτοιες διαδικασίες εδώ και χρόνια, με σκοπό να τις προσαρμόσει για ταξίδια στο βαθύ Διάστημα.

Ωστόσο, η ανθρώπινη στάση θα απαιτούσε πιθανότατα σημαντική ιατρική παρέμβαση, καθώς δεν διαθέτουμε τους φυσικούς βιολογικούς μηχανισμούς για να την επιτύχουμε. Μια πρόσφατη μελέτη από Γερμανούς επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Greifswald εμπνεύστηκε από τις νυχτερίδες που πέφτουν σε χειμερία νάρκη για να προωθήσει αυτή την κατανόηση.

Με επικεφαλής τον Gerald Kerth, η έρευνα εξέτασε τον ρόλο των ερυθρών αιμοσφαιρίων στη διεκπεραίωση της χειμερίας νάρκης. Όταν τα ζώα εισέρχονται σε χειμερία νάρκη, οι εσωτερικές τους θερμοκρασίες πέφτουν κατακόρυφα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα ερυθροκύτταρα των νυχτερίδων γίνονται λιγότερο ελαστικά και πιο ιξώδη υπό αυτές τις συνθήκες, επιτρέποντας τη συνεχή κυκλοφορία του οξυγόνου.

Είναι ενδιαφέρον ότι τα ανθρώπινα ερυθροκύτταρα δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν παρόμοια, σταματώντας τον μετασχηματισμό τους σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Αν και οι εφαρμογές στις διαστημικές πτήσεις μπορεί να απέχουν ακόμη δεκαετίες, η μελέτη αναδεικνύει ελπιδοφόρες βραχυπρόθεσμες χρήσεις της επαγόμενης ανθρώπινης στάσης.

Για παράδειγμα, οι γιατροί χρησιμοποιούν ήδη βαθιά υποθερμική ανακοπή κυκλοφορίας (DHCA) σε χειρουργικές επεμβάσεις για να σταματήσουν προσωρινά τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και της καρδιάς. Η προσαρμογή των ιδιοτήτων των ερυθρών αιμοσφαιρίων για την ενίσχυση της κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια τέτοιων διαδικασιών θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στις ιατρικές θεραπείες.

Κοιτάζοντας πιο μπροστά, η ανθρώπινη στάση θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τις διαστρικές αποστολές. Μειώνοντας τη μεταβολική δραστηριότητα, οι αστροναύτες θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν πόρους, ενώ θα περνούν παρατεταμένες περιόδους σε μια κατάσταση που μοιάζει με ύπνο. Αυτό όχι μόνο θα αντιμετώπιζε τις υλικοτεχνικές προκλήσεις όπως η προμήθεια τροφής και οξυγόνου, αλλά και θα ανακούφιζε το ψυχολογικό στρες της παρατεταμένης απομόνωσης.

Η φύση έχει πολλά να μας διδάξει. Αποκαλύπτοντας αυτά τα βιολογικά μυστικά, πλησιάζουμε στο να κάνουμε την ανθρώπινη χειμερία νάρκη πραγματικότητα – μετατρέποντας το όνειρο της εξερεύνησης μακρινών κόσμων σε μια πρακτική προσπάθεια.

[via]



Πηγή