Τι θα συνέβαινε εάν εντοπίζαμε καταστροφικό αστεροειδή με προορισμό τη Γη;

Το ραντάρ της NASA εκπέμπει ένα «ping», ενημερώνοντας τους επιστήμονες ότι έχει εντοπιστεί ένας αστεροειδής που μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο και να χτυπήσει τη Γη σε 10 χρόνια. Οι παγκόσμιες κυβερνήσεις ειδοποιούνται γρήγορα για ένα δυνητικά καταστροφικό γεγονός, επιτρέποντας τους να διαμορφώσουν ένα σχέδιο για την ενημέρωση του κοινού.

Ένα χρόνο πριν από τη σύγκρουση, διαστημικές υπηρεσίες από κάθε χώρα εκτοξεύουν πυρηνικούς πυραύλους εκτροπής με την ελπίδα να απομακρύνουν τον γιγάντιο αστεροειδή από τον πλανήτη μας – αλλά η αποστολή αποτυγχάνει. Η FEMA διατάσσει μαζικές εκκενώσεις στη ζώνη πρόσκρουσης μήνες πριν και το κοινό ενημερώνεται ότι πρέπει να περιμένει τα χειρότερα, ενώ απομένουν μόνο ώρες για να εκπληρωθεί η προθεσμία.

Αν και η NASA έχει δηλώσει ότι ένα τέτοιο σενάριο είναι απίθανο να συμβεί στο εγγύς μέλλον, ένας αστεροειδής χτύπησε τη Γη αυτή την εβδομάδα και εντοπίστηκε μόλις οκτώ ώρες πριν από τη σύγκρουση. Ο μικρός διαστημικός βράχος που πετάχτηκε πάνω από τις Φιλιππίνες την Πέμπτη είχε διάμετρο μόλις ένα μέτρο, που δεν ήταν αρκετά μεγάλος ώστε να σημάνει συναγερμός.

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από τον Λευκό Οίκο το 2021 συνέστησε ότι θα ήταν απαραίτητη μια αναγνωριστική αποστολή εάν εντοπιστεί ένας αστεροειδής με μέγεθος τουλάχιστον 50 μέτρα που θα μπορούσε να χτυπήσει τη Γη μέσα σε 50 χρόνια.

Το έγγραφο κατηγοριοποιούσε έναν αστεροειδή πλάτους 1 χιλιομέτρου ως «πιθανή παγκόσμια καταστροφή», έναν διαστημικό βράχο πλάτους 5 χιλιομέτρων ως “πάνω από το όριο της παγκόσμιας καταστροφής” και ένα αντικείμενο πλάτους 10 χιλιομέτρων ως ικανό να προκαλέσει “μαζική εξαφάνιση”.

Ωστόσο, η NASA, η FEMA και τα Ηνωμένα Έθνη διεξήγαγαν τον Απρίλιο μια άσκηση για να εκτιμήσουν πόσο προετοιμασμένη θα ήταν η Γη σε περίπτωση εντοπισμού ενός αστεροειδούς που θα κατέστρεφε τον κόσμο, διαπιστώνοντας ότι θα χρειαζόμασταν τουλάχιστον 14 χρόνια προειδοποίησης.

Τα επίγεια τηλεσκόπια της NASA εντοπίζουν τον γιγάντιο αστεροειδή, συγκρίνοντας τον με άλλους διαστημικούς βράχους σε μια βάση δεδομένων για να διασφαλίσουν ότι πρόκειται για νεοανακαλυφθέντα. Η διαστημική υπηρεσία έχει διάφορα προγράμματα που σαρώνουν τον ουρανό, συμπεριλαμβανομένου του Catalina Sky Survey που εντόπισε τον αστεροειδή της Πέμπτης.

Αυτά τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης περιλαμβάνουν επίσης το NEOWISE (Near-Earth Object Wide-field Infrared Survey Explorer), ένα διαστημικό σκάφος εξοπλισμένο με ένα υπέρυθρο τηλεσκόπιο 20 ιντσών ευρέως πεδίου που λειτουργεί σε δύο περιοχές μήκους κύματος.

Μόλις εντοπιστεί το αντικείμενο, οι αστρονόμοι εξετάζουν τα δεδομένα για τη φωτεινότητα και την κίνηση για να επιβεβαιώσουν ότι δεν πρόκειται για κάποιο γνωστό αντικείμενο. Στη συνέχεια, οι ομάδες αναφέρουν τα ευρήματά τους στο Κέντρο Μικρών Πλανητών (MPC), το μοναδικό παγκόσμιο σημείο αναφοράς αστεροειδών, μικρών πλανητών και κομητών.

Το MPC και η NASA συνεργάζονται για να προσδιορίσουν την τροχιά του αστεροειδούς ώστε να προβλέψουν αν η πορεία του αποτελεί απειλή για τη Γη. Η ομάδα ανακαλύπτει ότι ο διαστημικός βράχος είναι πιθανό να πλησιάσει τον πλανήτη μας σε απόσταση πέντε εκατομμυρίων μιλίων και στέλνει ειδοποιήσεις σε άλλες υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με τη NASA. Τώρα που ο κόσμος γνωρίζει την επικείμενη απειλή, οι διαστημικές υπηρεσίες από κάθε χώρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εκτρέψουν τον αστεροειδή περίπου δύο χρόνια μετά τον εντοπισμό του.

Η NASA δοκίμασε το 2022 μια στρατηγική που ονομάζεται Double Asteroid Redirection Test (DART), η οποία έπεσε πάνω σε έναν αστεροειδή με ταχύτητα 14.000 μιλίων την ώρα, αφήνοντας ένα τεράστιο νέφος σκόνης και βράχων και αλλάζοντας με επιτυχία την τροχιά του. Αυτός ο αστεροειδής δεν απείλησε τον πλανήτη μας, αλλά η διαστημική υπηρεσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική για να εκτρέψει τον αστεροειδή που θα καταστρέψει τον κόσμο.

Αυτόν τον Φεβρουάριο, ωστόσο, ο επικεφαλής της πλανητικής άμυνας της NASA προειδοποίησε ότι μια αποστολή τύπου DART δεν θα ήταν σε θέση να ξεκινήσει αν η σύγκρουση έπρεπε να γίνει σε λιγότερο από πέντε χρόνια.

Ενόψει της εκτόξευσης του Hail Mary της ανθρωπότητας, η NASA και οι διεθνείς εταίροι μελετούν μια σειρά από επιλογές, συμπεριλαμβανομένων ενός διαστημικού σκάφους και πυρηνικών όπλων. Η ομάδα αποφασίζει να επιτεθεί στον αστεροειδή με πυρηνικές βόμβες περίπου πέντε χρόνια μετά τον εντοπισμό του και αρχίζει να δοκιμάζει ένα πρωτότυπο. Στη συνέχεια, δύο χρόνια πριν από τη σύγκρουση, οι ομάδες στέλνουν εκρηκτικά και μια συσκευή πυροδότησης σε κάποια μικρή απόσταση από τον αστεροειδή.

Ο Kaliat Ramesh, καθηγητής Μηχανολογίας και Επιστήμης των Υλικών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, δήλωσε στο VOX: «Θα υπολογίζαμε ότι θα χρειαζόταν ενέργεια ισοδύναμη με περίπου 200 γιγατόνους TNT για να διασπαστεί πλήρως ένας αστεροειδής με διάμετρο 11 χιλιομέτρων».

Ένας γιγατόνος ισούται με ένα δισεκατομμύριο τόνους TNT, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαζόμασταν 10 εκατομμύρια βόμβες μεγέθους Χιροσίμα για να καταστρέψουμε τον τεράστιο αστεροειδή που κατευθύνεται προς τη Γη. Οι μόνοι πύραυλοι που θα μπορούσαν να μεταφέρουν τέτοια τεράστια φορτία πυρηνικών βομβών θα ήταν πιθανότατα το Σύστημα Διαστημικής Εκτόξευσης (SLS) της NASA και το διαστημόπλοιο Starship της SpaceX του Elon Musk, αλλά κανένας από τους δύο δεν έχει δοκιμαστεί σε τέτοιου είδους αποστολές.

Η πυρηνική επιλογή θα ήταν ταχύτερη, μια ιδέα που είναι γνωστή στους φίλους της ταινίας Armageddon του 1998, με πρωταγωνιστές τους Bruce Willis και Ben Affleck. Στην ταινία, η NASA στέλνει μια ομάδα γεωτρύπανων βαθιάς θάλασσας για να ανατινάξουν έναν αστεροειδή που βρίσκεται στη Γη και να σώσουν την ανθρωπότητα με μόλις 18 ημέρες προβάδισμα

Κατά τους μήνες που προηγούνται της σύγκρουσης, παγκόσμιοι οργανισμοί όπως το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας (PDCO) θα δημιουργούσαν λεπτομερή σενάρια σύγκρουσης, εκτιμώντας την ακτίνα καταστροφής, τις ατμοσφαιρικές επιδράσεις και τις πιθανές παγκόσμιες συνέπειες. Ωστόσο, οι εκλεπτυσμένοι υπολογισμοί που προβλέπουν το ακριβές σημείο όπου ένας αστεροειδής θα συγκρουστεί με τη Γη θα είναι διαθέσιμοι μόνο όταν ο αστεροειδής εισέλθει στην εμβέλεια του ραντάρ, μια διαδικασία που τα νέα ραντάρ βαθέος διαστήματος θα μπορούσαν να επιταχύνουν.

Οι πληροφορίες που συλλέγονται από παγκόσμιους οργανισμούς αποστέλλονται στη FEMA και σε άλλες ομάδες έκτακτης ανάγκης για να ειδοποιήσουν τους ανθρώπους στη ζώνη πρόσκρουσης, επιτρέποντας μαζικές εκκενώσεις μήνες πριν ο διαστημικός βράχος συντριβεί στη Γη. Οι ομάδες θα άρχιζαν επίσης να διαμορφώνουν σχέδια διάσωσης και να συγκεντρώνουν ομάδες αρωγής που θα αναπτύσσονταν σχεδόν αμέσως μετά την πρόσκρουση για να σώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωές.

Μια έκθεση της NASA που δημοσιεύθηκε το 2023 εκτιμούσε ότι όλοι όσοι βρίσκονταν σε ακτίνα 500 χιλιομέτρων από τη ζώνη πρόσκρουσης, δηλαδή περίπου 150 εκατομμύρια άνθρωποι, «θα έπρεπε είτε να εκκενωθούν είτε να βρουν ένα κατάλληλο καταφύγιο ή να το κατασκευάσουν».

Καθώς το ρολόι μετράει αντίστροφα, το κοινό θα διατάσσεται να καταφύγει στη θέση του, ενώ θα λαμβάνει συνεχείς ενημερώσεις και οδηγίες. Η πρόσκρουση του αστεροειδούς θα προκαλούσε εκτεταμένες καταστροφές, πυροδοτώντας τσουνάμι που θα κατέστρεφαν παράκτιες περιοχές και μαζικά ωστικά κύματα και σεισμούς. Τα ηλεκτρικά συστήματα και τα συστήματα επικοινωνίας σε όλο τον κόσμο θα καταρρεύσουν σχεδόν αμέσως.

Ο Ήλιος έχει μπλοκαριστεί από ένα τεράστιο νέφος σκόνης που απελευθερώνεται από την πρόσκρουση, προκαλώντας σημαντική πτώση της θερμοκρασίας και έναν «πυρηνικό χειμώνα» που θα μπορούσε να διαρκέσει για δεκαετίες. Η Γη θα καλυπτόταν από το σκοτάδι καθώς μαίνονται τεράστιες πυρκαγιές που εξαντλούν τα επίπεδα οξυγόνου. Δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι νεκροί, αλλά όσοι επέζησαν υποφέρουν τώρα από την πείνα, τις παγωμένες θερμοκρασίες και την κατάρρευση των υποδομών του πολιτισμού.

Ας ελπίσουμε ότι οι εκτιμήσεις της NASA για αυτό το ενδεχόμενο θα βγουν αληθινές, διαφορετικά, με τα σημερινά δεδομένα, η Ανθρωπότητα πιθανότατα θα αφανιστεί ή θα επιστρέψει (όσοι επιζήσουν) σε πρωτόγονες καταστάσεις.

[via]