Η παραγωγή πράσινου υδρογόνου, δηλαδή από ηλεκτρόλυση που τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εξακολουθεί να συνεπάγεται απαγορευτικό κόστος. Ωστόσο, το στοιχείο αυτό ισχυρίζεται ότι είναι θεμελιώδες για την απαλλαγή από τον άνθρακα, ιδίως στον τομέα των μεταφορών. Τι θα γινόταν αν υπήρχε ένα απόθεμα φυσικού (λευκού) υδρογόνου ικανό να μας απαλλάξει από την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα;
Οι τελευταίες ανακαλύψεις φέρνουν στο φως έναν φυσικό πόρο με καινοτόμο δυναμικό. Στο υπέδαφος της Δυτικής Αφρικής και των Βαλκανίων έχουν βρεθεί 6,2 τρισεκατομμύρια τόνοι φυσικού υδρογόνου, ποσότητα που ισοδυναμεί με 26 φορές τα γνωστά σήμερα αποθέματα πετρελαίου. Με μόλις το 2% αυτού του υδρογόνου θα ήταν δυνατόν να τροφοδοτηθεί ο κόσμος για 200 χρόνια, εξαλείφοντας οριστικά τα ορυκτά καύσιμα.
Το λευκό υδρογόνο είναι ένας πόρος που υπάρχει ήδη στο υπέδαφος και παράγεται από γεωλογικές διεργασίες, όπως η αντίδραση του νερού με τα ορυκτά. Επίσης, δεν απαιτεί καμία βιομηχανική διαδικασία παραγωγής και συσσωρεύεται σε φυσικές δεξαμενές. Ο Geoffrey Ellis εξηγεί: Θα αρκούσε να ανοίξουμε μια βαλβίδα για να το χρησιμοποιήσουμε ανάλογα με τις ανάγκες, χωρίς να ανησυχούμε για την αποθήκευση ή την παραγωγή.
Κάτι που δεν ισχύει για το τεχνητά παραγόμενο υδρογόνο. Όπως αναμενόταν, το πράσινο υδρογόνο απαιτεί μεγάλες ποσότητες ανανεώσιμης ενέργειας για να παραχθεί μέσω ηλεκτρόλυσης, γι’ αυτό επιλέγουμε να παράγουμε μπλε υδρογόνο, με ενέργεια από ορυκτές πηγές και μετέπειτα δέσμευση του CO2.
Η ανακάλυψη φυσικών κοιτασμάτων είναι πολλά υποσχόμενη, αλλά περιλαμβάνει μια σημαντική πρόκληση, δηλαδή την ταυτοποίηση των κοιτασμάτων. Ωστόσο, μετά την ανακάλυψη λευκού υδρογόνου στην Αφρική και την Αλβανία, οι ερευνητές τελειοποιούν εξελιγμένα γεωλογικά μοντέλα για τον εντοπισμό των ιδανικών συνθηκών που ευνοούν τη συσσώρευση υδρογόνου στο υπέδαφος. Ο Geoffrey Ellis, μαζί με την ομάδα του, σχεδιάζει να δημοσιεύσει λεπτομερείς χάρτες των πιθανών αποθεμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το επόμενο έτος.
Η ζήτηση υδρογόνου έχει ήδη γράψει το πεπρωμένο της: αναμένεται, μάλιστα, ότι μέχρι το 2050 θα τετραπλασιαστεί. Το φυσικό υδρογόνο θα μπορούσε να λύσει τα περισσότερα προβλήματα που σχετίζονται με την παραγωγή του και κατά συνέπεια με την παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση. Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τις τεχνητές πηγές, δεν απαιτεί κανενός είδους ενέργεια.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι δυνατόν να μειωθεί το οικονομικό κόστος και ταυτόχρονα οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκύπτουν. Η χρήση αυτής της πηγής αποτελεί πραγματική καμπή στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, προσφέροντας μια καθαρή εναλλακτική λύση στα ορυκτά καύσιμα. Επί του παρόντος, η πρόκληση είναι να συνεχιστεί η αναζήτηση προσβάσιμων κοιτασμάτων, ώστε να επιτευχθεί η απαλλαγή από τον άνθρακα και ένα πιο βιώσιμο μέλλον.
[via]
