Γνωρίζατε ότι η βαρύτητα δεν είναι ίδια παντού στη Γη; Στον κόλπο Hudson του Καναδά, η βαρύτητα είναι ελαφρώς ασθενέστερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο, μια ανωμαλία που οι επιστήμονες μελετούν από τη δεκαετία του 1960. Ως εκ τούτου, ένα ταξίδι στη συγκεκριμένη περιοχή θα σας έκανε να χάσετε αμέσως βάρος, αν και όχι με τον τρόπο που πιθανώς θα θέλατε.
Αυτή η διαφοροποίηση συμβαίνει επειδή η μάζα της Γης δεν είναι πάντα τέλεια κατανεμημένη, οπότε ορισμένες περιοχές έχουν ισχυρότερη βαρυτική έλξη από άλλες. Στον κόλπο Hudson Bay, η βαρύτητα είναι περίπου 0,004% μικρότερη από τον μέσο όρο της Γης, μια διαφορά αρκετά λεπτή ώστε να απαιτούνται ζυγαριές υψηλής ακρίβειας για να εντοπιστεί.
Οι επιστήμονες έχουν προτείνει δύο κύριες θεωρίες για να εξηγήσουν αυτή τη βαρυτική ανωμαλία. Η πρώτη συνδέεται με την Εποχή των Παγετώνων. Πριν από περίπου 20.000 χρόνια, το στρώμα πάγου Laurentide, ένας τεράστιος παγετώνας πάχους άνω των 3 χιλιομέτρων, κάλυπτε μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής. Το βάρος του συμπίεσε τη γη κάτω από αυτό, πιέζοντας προς τα κάτω τον φλοιό της Γης.
Αν και οι πάγοι έλιωσαν γρήγορα στο τέλος της Εποχής των Παγετώνων, ο φλοιός ανακάμπτει πολύ πιο αργά. Σήμερα, εξακολουθεί να ανακάμπτει με ρυθμό περίπου 12 χιλιοστών ανά έτος, αν και μπορεί να χρειαστούν ακόμη 300.000 χρόνια για να επανέλθει πλήρως στην αρχική του θέση.
Αυτή η διαφορά θα μπορούσε να είναι η αιτία της ανωμαλίας βαρύτητας. Αυτό το «βαθούλωμα», σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερη μάζα στην περιοχή του Κόλπου Hudson, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ελαφρώς ασθενέστερη βαρύτητα στην περιοχή. Και δεδομένου ότι η βαρύτητα αναδιαμορφώνει συνεχώς την επιφάνεια της Γης, αυτή η θεωρία έχει αρκετό νόημα.
Η δεύτερη θεωρία αφορά κινήσεις βαθιά μέσα στη Γη. Κάτω από τον φλοιό βρίσκεται ο μανδύας της Γης. Αυτό το στρώμα λιωμένων πετρωμάτων κυκλοφορεί για μεγάλες χρονικές περιόδους, κινούμενο σε ρεύματα που θερμαίνονται από τον πυρήνα της Γης. Αυτά τα ρεύματα πιέζουν και τραβούν τον φλοιό, επηρεάζοντας την υπερκείμενη γη.
Στον κόλπο Hudson Bay, αυτή η προς τα κάτω έλξη μειώνει τη μάζα της περιοχής, δημιουργώντας μια ασθενέστερη βαρυτική έλξη, προκαλώντας έτσι τη βαρυτική ανωμαλία που οι επιστήμονες παρατήρησαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960.
Το 2002, δορυφορικά δεδομένα επιβεβαίωσαν ότι και οι δύο θεωρίες ήταν σωστές. Η χαμηλότερη βαρύτητα του κόλπου Hudson οφείλεται σε ένα συνδυασμό της αργής ανάκαμψης του φλοιού από την Εποχή των Παγετώνων και των ρευμάτων του μανδύα κάτω από την επιφάνεια.
[via]
