Υπαρξιακό άγχος, ανικανοποίητες προσδοκίες, μελαγχολία και μια γενικευμένη αίσθηση λύπης μπορούν να κάνουν πολλά και παράξενα σε έναν άνθρωπο.
Και πλέον αυτά που σχετίζονταν συνήθως με την κρίση μέσης ηλικίας αφορούν και σε πολύ πιο νεαρά άτομα. Και μιας και μιλάμε για πιτσιρικάδες, τα κοινωνικά μέσα είναι τώρα το προνομιακό πεδίο για την έκφραση όλων αυτών των δύσκολων συναισθηματικών καταστάσεων, του άγχους και των φοβιών.
Μια νέα μελέτη λοιπόν, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Frontiers in Psychology», σκιαγραφεί μια πρώτη εικόνα του πώς είναι να περνάς μια κρίση στις αρχές της ενηλικίωσής σου αναλύοντας 1,5 εκατ. tweets από περισσότερους από 1.400 ανθρώπους ηλικίας 18-30 ετών που ανέφεραν σχετικές ψυχικές περιπέτειες.
Οι ερευνητές εντόπισαν συγκεκριμένες θεματικές στα «τιτιβίσματά» τους που έρχονται και επανέρχονται, ειδικά όταν αντιπαρέβαλλαν τα tweets τους με εκείνα ανθρώπων που δεν υποφέρουν από τέτοιες διαταραχές.
Οι νέοι που βιώνουν λοιπόν τέτοιες κρίσεις γράφουν για τη «δουλειά» πολύ περισσότερο, αποκαλύπτοντας το άγχος και την αβεβαιότητα της επαγγελματικής αποκατάστασης, χρησιμοποιούν περισσότερο τις προσωπικές αντωνυμίες («εγώ», «εμένα») και λέξεις που αφορούν στο μέλλον («αύριο», «περιμένω», «προετοιμάζομαι»).
Και εντόπισαν τέλος και συγκεκριμένες λέξεις που εμφανίζονται μαζικά στα tweets των νεαρών με ψυχολογικές διαταραχές: «προσπαθώ», «κόλλησα», «φεύγω», «αλλαγή», «μοναξιά», «απελπισία», «αδικία», «αποτυχία», «νόημα» κ.ά.
