Η διαλειμματική νηστεία (intermittent fasting) έχει αποδειχθεί πολλά υποσχόμενη με διάφορους τρόπους. Τώρα, μια νέα έρευνα από το Arizona State University (ASU) έδειξε ότι ο συνδυασμός της με ένα συγκεκριμένο μοτίβο πρόσληψης πρωτεϊνών μπορεί να επηρεάσει θετικά την απώλεια βάρους και το μικροβίωμα του εντέρου.
Μεταξύ των τάσεων της διατροφής, η διαλειμματική νηστεία είναι ένα από τα ευκολότερα προγράμματα που μπορεί κανείς να τηρήσει. Ουσιαστικά περιορίζετε την πρόσληψη θερμίδων σε ένα συγκεκριμένο χρονικό παράθυρο. Ένα δημοφιλές μοτίβο διαλειμματικής νηστείας, για παράδειγμα, είναι να τρώτε μόνο για οκτώ ώρες, ας πούμε από τη 1 μ.μ. έως τις 9 μ.μ., και να νηστεύετε για το υπόλοιπο διάστημα. Τα οφέλη ενός τέτοιου διατροφικού μοτίβου έχουν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται. Ενώ μια μελέτη του 2022 έδειξε ότι δεν υπήρχαν οφέλη για την απώλεια βάρους για όσους ακολουθούν τη διαλειμματική νηστεία σε σχέση με εκείνους που κάνουν μια πιο παραδοσιακή δίαιτα με μέτρηση θερμίδων, υπάρχουν μερικές άλλες μελέτες που δείχνουν οφέλη πέρα από την απώλεια βάρους.
Μια περσινή έρευνα έδειξε ότι η διαλειμματική νηστεία ήταν πράγματι μια πιο αποτελεσματική στρατηγική απώλειας βάρους από τον περιορισμό των θερμίδων για άτομα με διαβήτη τύπου 2. Μια άλλη έρευνα του 2023 σε ποντίκια έδειξε ότι η διατροφική στρατηγική θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη μιας διαταραχής του κιρκάδιου ρυθμού που παρατηρείται σε άτομα με Alzheimer. Ακόμα μια άλλη έρευνα που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος έδειξε ότι ένα μοτίβο διαλειμματικής νηστείας που περιλαμβάνει φαγητό για πέντε ημέρες και στη συνέχεια νηστεία για δύο, προστατεύει από τη φλεγμονή του ήπατος.
Τώρα, μια νέα, αν και περιορισμένη, μελέτη του ASU διαπίστωσε ότι ο συνδυασμός της διαλειμματικής νηστείας με την κατανάλωση πρωτεϊνών σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους προσφέρει ακόμη περισσότερα οφέλη από ό,τι μόνο η περιορισμένη χρονικά διατροφή.
Η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε τη μελέτη της σε 27 γυναίκες και 14 άνδρες που θεωρούνταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Οι συμμετέχοντες αυτοί χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: η μία που ασκούσε διαλειμματική νηστεία μαζί με πρωτεϊνικό βηματισμό (IF-P) η άλλη που ακολουθούσε μια υγιεινή για την καρδιά δίαιτα με περιορισμένες θερμίδες. Οι άνδρες στην ομάδα IF-P κατανάλωναν περίπου 1.700-1.850 θερμίδες ημερησίως και οι γυναίκες κατανάλωναν μεταξύ 1.350-1.500 ημερήσιες θερμίδες. Οι άνδρες στην ομάδα ελέγχου έτρωγαν περίπου 1.500 θερμίδες ημερησίως και οι γυναίκες προσλάμβαναν περίπου 1.200. Έτσι, οι θερμιδικές προσλήψεις ήταν περίπου στα ίδια επίπεδα. Επιπλέον, τα μέλη της ομάδας IF-P διατηρήθηκαν επίσης σε ένα στυλ πρωτεϊνικής βηματοδότησης της θερμιδικής πρόσληψης, το οποίο οι ερευνητές ορίζουν ως «τέσσερα γεύματα την ημέρα που καταναλώνονται σε ίσες αποστάσεις κάθε 4 ώρες, αποτελούμενα από 25-50 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά γεύμα».
Στο τέλος μιας περιόδου μελέτης οκτώ εβδομάδων, η ομάδα διαπίστωσε ότι όσοι συμμετείχαν στην ομάδα ελέγχου έχασαν 5,4% του σωματικού τους βάρους, ενώ όσοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα IF-P έχασαν κατά μέσο όρο 8,81%. Εκτός από το συνολικό πλεονέκτημα στην απώλεια βάρους που παρατηρήθηκε στην ομάδα IF-P, προηγούμενες έρευνες των μελών της ομάδας επιβεβαιώθηκαν και πάλι σε αυτή τη μελέτη. Συγκεκριμένα, η ομάδα IF-P έχασε 33% του σπλαχνικού λίπους έναντι μόλις 14% στην ομάδα ελέγχου. Το σπλαχνικό λίπος βρίσκεται βαθιά μέσα στο κοιλιακό τοίχωμα και η υπερβολική συσσώρευσή του έχει συνδεθεί με τον διαβήτη, το εγκεφαλικό επεισόδιο και τις καρδιακές παθήσεις.
Αλλά η μελέτη αυτή αφορούσε κάτι περισσότερο από την απώλεια βάρους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες στην ομάδα IF-P είχαν σημαντική μείωση των ενοχλητικών γαστρεντερικών συμπτωμάτων. Μια ανάλυση του αίματος και των κοπράνων αποκάλυψε ότι αυτό το αποτέλεσμα πιθανότατα προερχόταν από το γεγονός ότι εκείνοι στην ομάδα IF-P είχαν πολύ βελτιωμένο μικροβίωμα του εντέρου, δηλαδή την αποικία των μικροβίων που ζουν στο έντερό μας.
Οι ερευνητές είδαν μια αύξηση των βακτηρίων της οικογένειας Christensenellaceae συγκεκριμένα, η οποία έχει συνδεθεί στο παρελθόν με τη μείωση του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μας. Ορισμένα από τα άλλα μικρόβια που άρχισαν να ευδοκιμούν μετά από οκτώ εβδομάδες διαλειμματικής νηστείας και πρωτεϊνικής βηματοδότησης έχουν συνδεθεί ειδικά με μεταβολικές οδούς που σχετίζονται με τη μακροζωία, οπότε η διατροφική προσέγγιση IF-P μπορεί επίσης να έχει επιπτώσεις στην παράταση της ζωής.
«Δεδομένης της θέσης του εντερικού μικροβιόκοσμου και της συνεχούς αλληλεπίδρασής του με τον γαστρεντερικό σωλήνα, έχουμε αποκτήσει μια βαθύτερη κατανόηση του κομβικού του ρόλου στις διατροφικές αντιδράσεις τα τελευταία χρόνια», δήλωσε ο Alex Mohr του ASU, επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης. «Αν και περιορισμένη σε διάρκεια και μέγεθος δείγματος, αυτή η ολοκληρωμένη έρευνα – η οποία περιελάμβανε την ανάλυση του μικροβιώματος του εντέρου, των κυτταροκινών, των κοπράνων λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου και των μεταβολιτών του αίματος – υπογραμμίζει την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της διατροφής, του μεταβολισμού του ξενιστή και των μικροβιακών κοινοτήτων».
Οι συγγραφείς της έρευνας λένε ότι δικαιολογείται περαιτέρω έρευνα που εξετάζει τη σχέση μεταξύ της πρωτεϊνικής βηματοδότησης, της διαλειμματικής νηστείας και της υγείας.
«Με τον εντοπισμό μεταβολών σε συγκεκριμένα μικρόβια, λειτουργικά μονοπάτια και συναφείς μεταβολίτες, αυτή η εργασία υπόσχεται εξατομικευμένες στρατηγικές για την υγεία, καθώς μπορούμε να προσαρμόσουμε καλύτερα τα διατροφικά σχήματα για να ενισχύσουμε τη λειτουργία του εντέρου και τα μεταβολικά αποτελέσματα», πρόσθεσε ο Mohr.
[via]
