Το Voyager 1 δεν φαίνεται να μπορεί να ησυχάσει. Ο διαστρικός ταξιδιώτης ανέκαμψε πρόσφατα από μια δυσλειτουργία του προωθητήρα που παραλίγο να τερματίσει την αποστολή του, και τώρα το γερασμένο σκάφος της NASA σταμάτησε να στέλνει δεδομένα στο κέντρο ελέγχου στη Γη λόγω ενός άγνωστου προβλήματος.
Τη Δευτέρα, η NASA αποκάλυψε ότι το Voyager 1 παρουσίασε πρόσφατα μια σύντομη παύση στην επικοινωνία μετά την απενεργοποίηση ενός από τους ραδιοπομπούς του. Η διαστημική υπηρεσία βασίζεται τώρα σε έναν δεύτερο ραδιοπομπό που δεν έχει χρησιμοποιηθεί από το 1981 για να επικοινωνήσει με το Voyager 1 μέχρι οι μηχανικοί να καταλάβουν το υποκείμενο πρόβλημα που κρύβεται πίσω από τη δυσλειτουργία.
Η ομάδα πίσω από την αποστολή κατάλαβε για πρώτη φορά ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την επικοινωνία του Voyager 1 όταν το διαστημικό σκάφος απέτυχε να ανταποκριθεί σε μια εντολή. Στις 16 Οκτωβρίου, η ομάδα χρησιμοποίησε το Deep Space Network (DSN) της NASA (μια παγκόσμια συστοιχία γιγαντιαίων ραδιοκεραιών) για να εκπέμψει οδηγίες στο Voyager 1, καθοδηγώντας το να ενεργοποιήσει έναν από τους θερμαντήρες του.
Το Voyager 1 θα έπρεπε να στείλει πίσω μηχανικά δεδομένα για να προσδιορίσει η ομάδα πώς το διαστημικό σκάφος ανταποκρίθηκε στην εντολή. Αυτή η διαδικασία συνήθως διαρκεί μερικές ημέρες, καθώς η εντολή χρειάζεται περίπου 23 ώρες για να ταξιδέψει πάνω από 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μέχρι το διαστημικό σκάφος και άλλες 23 ώρες για να λάβει η ομάδα πτήσης ένα σήμα πίσω. Αντ’ αυτού, η εντολή φαίνεται ότι ενεργοποίησε το σύστημα προστασίας από βλάβες του διαστημικού σκάφους, το οποίο ανταποκρίνεται αυτόνομα σε προβλήματα επί του σκάφους που επηρεάζουν την αποστολή.
Σύμφωνα με τη NASA, το σύστημα προστασίας από βλάβες του διαστημικού σκάφους μείωσε το ρυθμό με τον οποίο ο ραδιοπομπός του έστελνε δεδομένα για να χρησιμοποιεί λιγότερη ενέργεια. Ωστόσο, ενώ εξοικονομείται η ισχύς του διαστημικού σκάφους, η λειτουργία αυτή αλλάζει επίσης το ραδιοσήμα της ζώνης Χ, μια περιοχή συχνοτήτων στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα που ακούν οι κεραίες του DSN.
Η ομάδα μπόρεσε να εντοπίσει το σήμα μια μέρα αργότερα, αλλά στη συνέχεια, στις 19 Οκτωβρίου, η επικοινωνία με το Voyager 1 σταμάτησε εντελώς. Το σύστημα προστασίας σφάλματος του Voyager 1 φαίνεται ότι ενεργοποιήθηκε άλλες δύο φορές και απενεργοποίησε εντελώς τον πομπό της ζώνης Χ. Το διαστημικό σκάφος μεταπήδησε σε έναν δεύτερο ραδιοπομπό που ονομάζεται S-band, ο οποίος χρησιμοποιεί λιγότερη ενέργεια αλλά εκπέμπει ένα σημαντικά ασθενέστερο σήμα. Ο πομπός της ζώνης S του Voyager 1 δεν είχε χρησιμοποιηθεί από το 1981 και η ομάδα πτήσης δεν ήταν σίγουρη ότι το σήμα του θα μπορούσε να ανιχνευθεί λόγω του ότι το διαστημικό σκάφος βρίσκεται σήμερα πολύ πιο μακριά από ό,τι πριν από 43 χρόνια.
Παρόλα αυτά, η ομάδα των μηχανικών δεν ήθελε να ρισκάρει να στείλει άλλο σήμα στον πομπό της ζώνης Χ και αποφάσισε να κάνει μια προσπάθεια. Στις 22 Οκτωβρίου, η ομάδα έστειλε μια εντολή για να επιβεβαιώσει αν ο πομπός της ζώνης S λειτουργεί και τελικά κατάφερε να επανασυνδεθεί με το Voyager 1 δύο ημέρες αργότερα. Οι μηχανικοί της NASA εργάζονται προς το παρόν για να προσδιορίσουν τι μπορεί να ενεργοποίησε το σύστημα προστασίας του διαστημικού σκάφους από βλάβες, στην προσπάθειά τους να επιλύσουν το πρόβλημα.
Το Voyager 1 εκτοξεύτηκε το 1977, λιγότερο από ένα μήνα μετά την έναρξη του ταξιδιού του στο Διάστημα από το δίδυμο σκάφος του, το Voyager 2. Το διαστημικό σκάφος ακολούθησε ταχύτερη διαδρομή, εξήλθε από τη ζώνη των αστεροειδών νωρίτερα από το δίδυμό του και πραγματοποίησε στενές συναντήσεις με τον Δία και τον Κρόνο. Στην πορεία, ανακάλυψε δύο φεγγάρια του Δία, τα Thebe και Metis, καθώς και πέντε νέα φεγγάρια και έναν νέο δακτύλιο που ονομάζεται δακτύλιος G γύρω από τον Κρόνο. Το Voyager 1 εισήλθε στο διαστρικό χώρο τον Αύγουστο του 2012, αποτελώντας το πρώτο διαστημικό σκάφος που διέσχισε τα όρια του Ηλιακού μας Συστήματος.
Το διαστημικό σκάφος πετούσε επί 47 χρόνια και όλος αυτός ο χρόνος στο βαθύ Διάστημα το έχει επιβαρύνει. Οι μηχανικοί της NASA έπρεπε να βρουν δημιουργικούς τρόπους για να διατηρήσουν ζωντανή την εμβληματική αποστολή. Η ομάδα άλλαξε πρόσφατα σε μια διαφορετική σειρά προωθητήρων από αυτούς στους οποίους βασιζόταν το διαστημικό σκάφος, οι οποίοι με τα χρόνια φράχτηκαν από διοξείδιο του πυριτίου, χρησιμοποιώντας μια λεπτή διαδικασία για να διατηρηθεί η ισχύς του Voyager 1. Νωρίτερα φέτος, η ομάδα των μηχανικών διόρθωσε επίσης μια δυσλειτουργία στην επικοινωνία που έκανε το Voyager 1 να μεταδίδει ασυναρτησίες στο κέντρο ελέγχου στη Γη.
[via]
