Μια «χαμογελαστή φατσούλα» στον Άρη μπορεί να κρύβει σημάδια ζωής!

Οι αστρονόμοι εντόπισαν πρόσφατα μια εκπληκτική «χαμογελαστή φατσούλα» να ακτινοβολεί από την επιφάνεια του Άρη καθώς εξέταζαν το εξωγήινο τοπίο στο πλαίσιο μιας νέας μελέτης. Η δομή που μοιάζει με emoticon, η οποία είναι ορατή μόνο υπό ορισμένες συνθήκες, είναι το απομεινάρι μιας αρχαίας λίμνης που στέρεψε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια – και θα μπορούσε να φιλοξενεί σημάδια προηγούμενης ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) μοιράστηκε μια εικόνα του χαμογελαστού προσώπου σε μια ανάρτηση στο Instagram στις 7 Σεπτεμβρίου. Το χαμογελαστό σχήμα, το οποίο αποτελείται από έναν δακτύλιο αρχαίων εναποθέσεων χλωριούχων αλάτων με ένα ζευγάρι μάτια που μοιάζουν με μετεωρίτη, τραβήχτηκε από το ExoMars Trace Gas Orbiter του ESA, το οποίο αναλύει τα επίπεδα του μεθανίου και άλλων αερίων στην ισχνή ατμόσφαιρα του Άρη από το 2016.

Κανονικά, αποθέσεις όπως αυτή θα ήταν δυσδιάκριτες από την υπόλοιπη επιφάνεια του Άρη. Αλλά όταν τα βλέπουμε με υπέρυθρες κάμερες, όπως αυτές του ExoMars Orbiter, τα άλατα εμφανίζονται ροζ ή βιολετί.

Η φωτογραφία λήφθηκε στο πλαίσιο μελέτης, που δημοσιεύθηκε στις 3 Αυγούστου στο περιοδικό Scientific Data, στην οποία οι ερευνητές δημιούργησαν τον πρώτο ισχυρό κατάλογο των αποθέσεων χλωριούχων αλάτων στον Άρη χρησιμοποιώντας εικόνες από το ExoMars Orbiter. Συνολικά, η ομάδα εντόπισε 965 διαφορετικά κοιτάσματα διάσπαρτα στον εξωγήινο κόσμο, με πλάτος που κυμαίνεται από 300 έως 3.000 μέτρα (1.000 έως 10.000 πόδια). Προς το παρόν δεν είναι σαφές πόσο μεγάλο είναι το χαμογελαστό πρόσωπο.

Αυτές οι αποθέσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές επειδή «μπορούν να παρέχουν βέλτιστες συνθήκες για βιολογική δραστηριότητα και διατήρηση», γεγονός που τις καθιστά «πρωταρχικό στόχο για αστροβιολογική εξερεύνηση», γράφουν οι ερευνητές στην εργασία τους.

Ο Άρης ήταν κάποτε ένας υδάτινος κόσμος, με λίμνες, ποτάμια και έναν ρηχό ωκεανό παρόμοιο με εκείνον της Γης. Αλλά κάπου μεταξύ 2 δισεκατομμυρίων και 3 δισεκατομμυρίων ετών πριν, το νερό στέρεψε μετά από σοβαρή κλιματική αλλαγή. Αυτό πιθανώς οφείλεται στην απώλεια του μαγνητικού πεδίου του Άρη, η οποία επέτρεψε στον ηλιακό άνεμο να αποξέσει σταδιακά το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη και τελικά προκάλεσε το μεγαλύτερο μέρος του υγρού νερού να παγώσει ή να εξατμιστεί στο Διάστημα.

Οι αλμυρές αποθέσεις έμειναν πίσω καθώς το τελευταίο νερό εξαφανίστηκε από τις λίμνες του Άρη στο τέλος του «δυναμικού υδατικού παρελθόντος» του πλανήτη, έγραψαν οι ερευνητές. Σε ορισμένες τοποθεσίες, τα εναπομείναντα άλατα είναι η μόνη απόδειξη ότι υπήρχε καθόλου νερό εκεί, πρόσθεσαν. Αλλά αυτές οι αποθέσεις θα μπορούσαν επίσης να έχουν μεγάλες επιπτώσεις στην αναζήτηση αποδείξεων αρχαίας ζωής στον Άρη.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι καθώς οι λίμνες του Άρη άρχισαν να συρρικνώνονται και να εξαφανίζονται, το εναπομείναν νερό θα είχε γίνει πολύ αλμυρό, επιτρέποντάς του να παραμείνει υγρό παρά τις θερμοκρασίες μέχρι και μείον 40 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με ανακοίνωση του ESA.

Αυτές οι τελευταίες αλμυρές λακκούβες «θα μπορούσαν να έχουν γίνει καταφύγιο» για τα μικροβιακά ακραιόφιλα που μπορεί να επιβίωσαν από τη μεταμόρφωση του Άρη, με αποτέλεσμα τα υπολείμματά τους να συσσωρευτούν σε αυτές τις αποθέσεις καθώς το νερό τελικά στέρεψε, γράφουν οι ερευνητές στην ανακοίνωση. Αν αυτό συνέβη, τα άλατα θα μπορούσαν επίσης να έχουν λειτουργήσει ως συντηρητικό – διατηρώντας ενδεχομένως τα στοιχεία αυτών των εξαφανισμένων μορφών ζωής ανέπαφα για δισεκατομμύρια χρόνια.

[via]