Είναι δύσκολο να διαλέξει κανείς ένα αγαπημένο πλάνο του Διαστήματος, αλλά πολλοί αστρονόμοι θεωρούν ιδιαίτερα αγαπητές τις Στήλες της Δημιουργίας (Pillars of Creation), ένα εκπληκτικό νέφος διαστρικών αερίων και σκόνης που μοιάζει με ανθρώπινο χέρι. Τώρα οι επιστήμονες της NASA δημιούργησαν μια τρισδιάστατη ξενάγηση με αφήγηση σε αυτό το κοσμικό θαύμα, ένα μικρό τμήμα του τεράστιου νεφελώματος του Αετού σε απόσταση περίπου 6.500 ετών φωτός μέσα στον Γαλαξία μας.
Αντί για καλλιτεχνική απόδοση, η ταινία βασίζεται σε πραγματικά επιστημονικά δεδομένα που αποκτήθηκαν από πλήθος παρατηρητηρίων, όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο τράβηξε τις πρώτες εικόνες των διάσημων πυλώνων το 1995, και το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο βλέπει το Σύμπαν στο υπέρυθρο φως. Η ταινία ενσωματώνει επίσης δεδομένα από το παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra και το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που έχει παροπλιστεί.
Το βίντεο έχει σκοπό να βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν πώς τα διάφορα τηλεσκόπια παρέχουν διαφορετικά είδη πληροφοριών, ενώ παράλληλα δίνει στο κοινό μια γενική εκτίμηση για το πώς συμβαίνει ο σχηματισμός των άστρων, δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας οπτικοποίησης Frank Summers του Space Telescope Science Institute στη Βαλτιμόρη. Ο Summers θα το παρουσιάσει στο συνέδριο της Διεθνούς Εταιρείας Πλανηταρίων στο Βερολίνο τον επόμενο μήνα.
“Τα αστέρια βοηθούν στη δημιουργία των πυλώνων σκόνης που στην πραγματικότητα δημιουργούν τα αστέρια“, ανέφερε ο Summers σε δήλωσή του. “Τα αστέρια δημιουργούνται μέσα στο νεφέλωμα του Αετού, το οποίο είναι ένα γιγαντιαίο νέφος σκόνης“.
Οι Πυλώνες της Δημιουργίας αποτελούνται ως επί το πλείστον από μικρούς κόκκους σκόνης άνθρακα και υδρογόνου, που έχουν διαβρωθεί από την υπεριώδη ακτινοβολία των κοντινών θερμών, νεαρών άστρων. Οι πυλώνες που μοιάζουν με δάχτυλα είναι γιγαντιαίοι, με τον ψηλότερο από αυτούς να εκτείνεται μακρύτερα από το πλάτος του δικού μας Ηλιακού Συστήματος δηλαδή πάνω από τρία έτη φωτός.
Νέα αστέρια, ηλικίας μόλις μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ετών, ξεπροβάλλουν στις άκρες του νέφους σαν ρουμπίνια, χάρη στην υπέρυθρη απεικόνιση του James Webb. Οι κοκκινωπές άκρες των δακτύλων, αποτέλεσμα ενεργητικού υδρογόνου, προέρχονται από νεαρά άστρα που μερικές φορές εκτοξεύουν κυματιστούς πίδακες.
Η NASA έχει προηγουμένως περιγράψει τους πυλώνες ως “πρακτικά παλλόμενους από τη δραστηριότητά τους“. Αυτή η νέα προοπτική δίνει στους επιστήμονες μια καλύτερη αίσθηση για το πώς τα αστέρια-βρέφη αποβάλλουν τα κουκούλια της σκόνης τους κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών.
[via]