Η κόκκινη κηλίδα του Δία κουνιέται σαν ένα μπολ με ζελατίνη, σύμφωνα με τη NASA [Video]

Εικόνες υψηλής ανάλυσης που ελήφθησαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της Μεγάλης Κόκκινης Κηλίδας του Δία αποκάλυψαν ότι δεν είναι τόσο σταθερή όσο νομίζαμε. Αντιθέτως, η κηλίδα συμπιέζεται και απομακρύνεται, με τη NASA να αναφέρει ότι «κουνιέται σαν ένα μπολ με ζελατίνη».

Οι αστρονόμοι παρακολουθούν τη Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα (GRS) του Δία εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια. Αλλά το συναρπαστικό και τεράστιο σύστημα καταιγίδων, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο για να καταπιεί τη Γη, έδωσε κάποιες νέες λεπτομέρειες, χάρη σε νέες εικόνες υψηλής ανάλυσης που παρείχε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA.

«Παρότι γνωρίζαμε ότι η κίνηση του GRS μεταβάλλεται ελαφρώς στο γεωγραφικό μήκος του, δεν περιμέναμε να δούμε το μέγεθος να ταλαντώνεται», δήλωσε η Amy Simon από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA και επικεφαλής συγγραφέας της δημοσίευσης σχετικά με τα ευρήματα. «Αυτή είναι πραγματικά η πρώτη φορά που έχουμε τον κατάλληλο ρυθμό απεικόνισης του GRS. Με την υψηλή ανάλυση του Hubble μπορούμε να πούμε ότι το GRS σίγουρα συμπιέζεται μέσα και έξω ταυτόχρονα καθώς κινείται πιο γρήγορα και πιο αργά. Αυτό ήταν πολύ απροσδόκητο και προς το παρόν δεν υπάρχουν υδροδυναμικές εξηγήσεις».

Κάθε χρόνο, το Hubble παρακολουθεί τον Δία και τους άλλους πλανήτες του εξωτερικού Ηλιακού Συστήματος μέσω του προγράμματος Outer Planet Atmospheres Legacy (OPAL), το οποίο εφαρμόζεται εδώ και 10 χρόνια. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις αυτές προέρχονται από ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στο GRS.

Η Simon και η ομάδα ερευνητών της έβαλαν το Hubble να ζουμάρει στην κηλίδα, παγιδευμένη ανάμεσα σε δύο ρεύματα πίδακα, για να εξετάσουν το σχήμα, το μέγεθος και τις λεπτές χρωματικές αλλαγές της.

«Καθώς επιταχύνει και επιβραδύνει, το GRS πιέζει τα ανεμοδαρμένα ρεύματα πίδακα στα βόρεια και νότια του», δήλωσε ο Mike Wong, ένας συν-ερευνητής από το University of California, Berkeley. «Είναι παρόμοιο με ένα σάντουιτς όπου οι φέτες ψωμιού αναγκάζονται να εξογκωθούν όταν υπάρχει πολύ γέμιση στη μέση».

Από τις πληροφορίες που συλλέγονται από το πρόγραμμα OPAL γνωρίζουμε ότι το GRS συρρικνώνεται. Οι ερευνητές προβλέπουν ότι θα συνεχίσει να συρρικνώνεται και τελικά θα πάρει ένα σταθερό, λιγότερο επιμήκες σχήμα.

Αυτή τη στιγμή, γεμίζει υπερβολικά τη ζώνη πλάτους του σε σχέση με το πεδίο του ανέμου. Μόλις συρρικνωθεί μέσα σε αυτή τη ζώνη, οι άνεμοι θα το συγκρατούν πραγματικά στη θέση του.

Οι μελλοντικές εικόνες του Hubble αναμένεται να ξεκλειδώσουν περισσότερα μυστικά για τον Δία και να αποκαλύψουν την υποκείμενη αιτία της ταλάντωσης που κάνει τη Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα να κουνιέται με αυτόν τον τρόπο.

[via]