Το πρόσωπο στην Ιερά Σινδόνη του Τορίνο δεν θα μπορούσε να προέρχεται από το κεφάλι του Ιησού και είναι αμφίβολο αν το άγγιξε ποτέ, σύμφωνα με μια νέα αποκαλυπτική μελέτη. Σημαδεμένο με ένα αμυδρό αποτύπωμα ενός σώματος και ενός προσώπου, το τεχνούργημα πιστεύεται από πολλούς ότι είναι το πραγματικό ύφασμα που χρησιμοποιήθηκε για να τυλίξει το πτώμα του Χριστού μετά τη σταύρωση του. Ωστόσο, η τεκμηριωμένη ιστορία του ξεκινά μόλις στα μέσα του 14ου αιώνα και αποτελεί πηγή σκεπτικισμού για σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα, με πολλούς να το απορρίπτουν ως μεσαιωνική πλαστογραφία.
Τώρα, μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι το αποτύπωμα στη Σινδόνη δεν θα μπορούσε να προέρχεται από ένα τρισδιάστατο ανθρώπινο σώμα, αλλά ίσως από ένα ανάγλυφο – ένα ρηχό σκάλισμα. Για να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, ο Cicero Moraes, συγγραφέας της νέας έρευνας, δημιούργησε μια εικονική προσομοίωση στην οποία ένα ύφασμα τοποθετήθηκε πάνω από ένα σώμα σε μια προσπάθεια να αναπαραστήσει τη φημισμένη Σινδόνη.
Όμως το εικονικό ύφασμα, όταν απλωνόταν επίπεδο, έδειχνε «μια παραμορφωμένη και σημαντικά πιο στιβαρή εικόνα» από εκείνη της Σινδόνης, ως αποτέλεσμα της αλλαγής από τρισδιάστατη σε δισδιάστατη. Μόνο με την επανάληψη της διαδικασίας με ένα ανάγλυφο αντί για ένα σώμα, μπορούσε να δημιουργηθεί μια εντύπωση παρόμοια με εκείνη στο τεχνούργημα, διαπίστωσε η μελέτη.
Ο κ. Moraes, Βραζιλιάνος ιατροδικαστής και 3D εικονογράφος, δήλωσε:
Η εξήγηση των διαφορών είναι πολύ απλή.Όταν τυλίγετε ένα τρισδιάστατο αντικείμενο με ένα ύφασμα και το αντικείμενο αυτό αφήνει ένα μοτίβο όπως οι λεκέδες αίματος, οι λεκέδες αυτοί δημιουργούν μια πιο ισχυρή και πιο παραμορφωμένη δομή σε σχέση με την αρχική. Έτσι, χονδρικά μιλώντας, αυτό που βλέπουμε ως αποτέλεσμα της εκτύπωσης λεκέδων από ένα ανθρώπινο σώμα θα είναι μια πιο διογκωμένη και παραμορφωμένη εκδοχή του, όχι μια εικόνα που μοιάζει με φωτοτυπία. Ένα ανάγλυφο, ωστόσο, δεν θα προκαλούσε την παραμόρφωση της εικόνας, με αποτέλεσμα μια φιγούρα που θα έμοιαζε με φωτοτυπία του σώματος.
Μια εικόνα του αποτυπώματος που αφήνει ένα τρισδιάστατο σώμα δείχνει την εντυπωσιακή διαφορά με το σάβανο. Το τριχωτό της κεφαλής και τα δάχτυλα των ποδιών απλώνονται περίεργα προς τα έξω, ενώ μεγάλα τμήματα του κορμού, της βουβωνικής χώρας και της περιοχής του λαιμού δεν έχουν αποτυπωθεί καθόλου και η ομοιότητα γενικά είναι πολύ ευρεία.
Εν τω μεταξύ, η εικόνα του αποτυπώματος που αφήνει ένα ρηχό ανάγλυφο προσφέρει μια καλή αναπαράσταση της εικόνας από το σάβανο. Προς εξήγηση, ο κ. Moraes ανέφερε το παράδειγμα της μάσκας του Αγαμέμνονα, μιας χρυσής μάσκας θανάτου που υποτίθεται ότι έχει χυτευθεί από το πρόσωπο του αρχαίου Μυκηναίου βασιλιά. Φαίνεται πολύ φαρδύ για ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά ο κ. Moraes δήλωσε ότι αυτό ήταν στην πραγματικότητα μια φυσιολογική παραμόρφωση.
Εδώ και αιώνες, οι πιστοί συρρέουν στο Τορίνο για να βρεθούν μπροστά στο διάσημο σάβανο. Το λινό ύφασμα φέρει μια αμυδρή εικόνα του μπροστινού και του πίσω μέρους ενός ανθρώπου, που πολλοί πιστεύουν ότι απεικονίζει τον Ιησού Χριστό.
Κάθε προσεκτικός ενήλικας μπορεί να το ελέγξει και στο σπίτι του. Για παράδειγμα, βάφοντας το πρόσωπό σας με κάποιο χρωματισμένο υγρό, χρησιμοποιώντας μια μεγάλη χαρτοπετσέτα ή χαρτομάντιλο ή ακόμη και ύφασμα και τυλίγοντάς το γύρω από το πρόσωπό σας. Στη συνέχεια, βγάλτε το ύφασμα, απλώστε το σε μια επίπεδη επιφάνεια και δείτε την εικόνα που προκύπτει. Αυτή η παραμόρφωση είναι γνωστή ως το φαινόμενο της «μάσκας του Αγαμέμνονα», καθώς μοιάζει με αυτό το αρχαίο τεχνούργημα.
Ο κ. Moraes είναι γνωστός για την εγκληματολογική ανακατασκευή των προσώπων ιστορικών προσωπικοτήτων από τα κρανία τους. Ο ίδιος αμφιβάλλει αν το σάβανο άγγιξε ποτέ το σώμα του Ιησού. «Νομίζω ότι η πιθανότητα να έχει συμβεί κάτι τέτοιο είναι πολύ μικρή».
Αν και διστάζει να απορρίψει την Ιερά Σινδόνη ως πλαστή, πιστεύει ότι οι αξίες της είναι περισσότερο καλλιτεχνικές παρά ιστορικές.
Οι άνθρωποι γενικά χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα στις συζητήσεις. Από τη μία πλευρά είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι πρόκειται για αυθεντικό σάβανο του Ιησού Χριστού, από την άλλη, εκείνοι που πιστεύουν ότι πρόκειται για πλαστογραφία. Εγώ όμως τείνω προς μια άλλη προσέγγιση: ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα έργο χριστιανικής τέχνης, το οποίο κατάφερε να μεταφέρει το μήνυμα που ήθελε να μεταφέρει με μεγάλη επιτυχία. Μου φαίνεται περισσότερο σαν ένα μη λεκτικό εικονογραφικό έργο που εξυπηρέτησε με μεγάλη επιτυχία τον σκοπό του θρησκευτικού μηνύματος που περιέχεται μέσα σε αυτό.
Στη δεκαετία του 1970, ο Walter McCrone ανέλυσε το σάβανο στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος για την Ιερά Σινδόνη του Τορίνο (STURP). Διαπίστωσε ότι ήταν βαμμένο με χρωστικές ουσίες κόκκινου και βερμιλίου σε ζελατίνη και ότι δεν υπήρχε αίμα στα δείγματα, αν και ορισμένοι από τους συναδέλφους του στο STURP αμφισβήτησαν τα ευρήματά του.
Οι ραδιοχρονολογήσεις τη δεκαετία του 1980 χρονολογούν επίσης το σάβανο στον 13ο ή 14ο αιώνα. Αλλά και αυτό έχει αμφισβητηθεί, με ορισμένους να λένε ότι το δείγμα μπορεί να προέρχεται από μεταγενέστερη επισκευή ή να είναι από κάποια άποψη μολυσμένο.
Ο καθηγητής Liberato De Caro, ακαδημαϊκός και καθολικός με έδρα το Μπάρι της Ιταλίας, διαπίστωσε πρόσφατα ότι το αντικείμενο χρονολογείται 2.000 χρόνια πίσω, στην εποχή του Χριστού, απαξιώνοντας την προηγούμενη έρευνα της δεκαετίας του 1980.
Το ίδιο το Βατικανό, εν τω μεταξύ, είχε διαφορετικές θέσεις για την Ιερά Σινδόνη κατά καιρούς. Το 1390, ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ δήλωσε ότι δεν ήταν αυθεντικό, αλλά ότι ήταν «ένας πίνακας ή ένα πάνελ που έγινε για να αναπαραστήσει ή να μιμηθεί την Ιερά Σινδόνη», αλλά, το 1506, ο Πάπας Ιούλιος Β΄ισχυρίστηκε ότι ήταν τελικά αυθεντικό. Οι σύγχρονοι Πάπες έχουν μιλήσει γι’ αυτήν με σεβασμό, αλλά γενικά δεν έχουν τοποθετηθεί επίσημα για τη γνησιότητα της.
[via]
