Ερευνητές αποκρυπτογράφησαν τον αρχαιότερο χάρτη του κόσμου που χαράχτηκε σε μια πήλινη πλάκα πριν από περίπου 3.000 χρόνια, διαπιστώνοντας ότι μεταξύ των σχεδίων του περιλαμβάνεται και η τοποθεσία της «Κιβωτού του Νώε». Το βαβυλωνιακό τεχνούργημα, γνωστό ως Imago Mundi, δείχνει ένα κυκλικό διάγραμμα με ένα σύστημα γραφής που χρησιμοποιούσε σφηνοειδή σύμβολα για να περιγράψει την πρώιμη δημιουργία του κόσμου.
Οι ερευνητές του Βρετανικού Μουσείου, όπου στεγάζεται η πλάκα, αποκάλυψαν τι είχαν αποκρυπτογραφήσει τον περασμένο μήνα, αλλά μια βαθύτερη ανάλυση του έργου τους έφερε στο φως τη βιβλική αναφορά μέσα στην αρχαία γλώσσα. Το πίσω μέρος της πλάκας λειτουργεί σαν κλειδί, περιγράφοντας τι θα δει ένας ταξιδιώτης στο ταξίδι του, με ένα τμήμα να λέει ότι πρέπει να περάσει μέσα από «επτά λεύγες… για να δουν κάτι που είναι παχύ σαν ένα δοχείο parsiktu».
Η λέξη «parsiktu» έχει βρεθεί και σε άλλες αρχαίες βαβυλωνιακές πλάκες, συγκεκριμένα για να εξηγήσει το μέγεθος της βάρκας που χρειαζόταν για να επιβιώσουν από τον Μεγάλο Κατακλυσμό.
Οι ερευνητές ακολούθησαν τις οδηγίες, βρίσκοντας ένα μονοπάτι προς το Urartu, όπου ένα αρχαίο μεσοποταμιακό ποίημα υποστηρίζει ότι ένας άνδρας και η οικογένειά του αποβίβασαν μια κιβωτό για να διατηρήσουν τη ζωή. Η τοποθεσία είναι το ασσυριακό αντίστοιχο του «Αραράτ», της εβραϊκής λέξης για το βουνό στο οποίο ο Νώε έριξε το βιβλικό πλοίο που κατασκευάστηκε για τον ίδιο σκοπό.
Ο Dr. Irving Finkel, επιμελητής του Βρετανικού Μουσείου, δήλωσε: «Δείχνει ότι η ιστορία ήταν η ίδια και φυσικά ότι η μία οδηγούσε στην άλλη, αλλά επίσης, ότι από τη βαβυλωνιακή σκοπιά, αυτό ήταν ένα πραγματικό γεγονός. Ότι αν κάνατε αυτό το ταξίδι θα βλέπατε τα απομεινάρια αυτού του ιστορικού πλοίου».
Το Imago Mundi έχει προβληματίσει τους ερευνητές από τότε που βρέθηκε το 1882 στο σημερινό Ιράκ. Το αρχαίο κείμενο, γραμμένο σε σφηνοειδή γραφή, χρησιμοποιήθηκε μόνο από τους Βαβυλώνιους, οι οποίοι χάραξαν αστρονομικά γεγονότα, μελλοντικές προβλέψεις και έναν χάρτη που θεωρήθηκε ότι αποτελούσε ολόκληρο τον «γνωστό κόσμο» εκείνη την εποχή.
Στο κάτω κέντρο του χάρτη βρίσκεται η Μεσοποταμία, που περικλείεται από έναν κύκλο που αναπαριστά έναν «πικρό ποταμό» που πίστευαν ότι περιέβαλλε ολόκληρο τον κόσμο. Η πλάκα έχει από τότε καταστραφεί, αλλά κάποτε περιείχε οκτώ τρίγωνα που οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συμβολίζουν βουνά που ταιριάζουν με τις περιγραφές στο πίσω μέρος.
«Αυτή η λέξη parsiktu είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για έναν Ασσυριολόγο και στο συγκεκριμένο χωρίο εξηγείται στον ταξιδιώτη πως θα πρέπει να ταξιδέψει επτά λεύγες προς το τέταρτο βουνό για να συναντήσει τελικά ένα γιγαντιαίο πλοίο», ανέφερε ο Dr. Finkel σε ένα video στο YouTube.
Η βαβυλωνιακή εκδοχή της ιστορίας αναφέρει ότι ο θεός Εα έστειλε έναν κατακλυσμό που αφάνισε όλη την ανθρωπότητα εκτός από τον Ουτναπιστίμ και την οικογένειά του, οι οποίοι κατασκεύασαν μια κιβωτό με εντολή του Θεού και την γέμισαν με ζώα.
«Σε αυτή την αφήγηση, δίνονται οι λεπτομέρειες και ο θεός λέει “Πρέπει να κάνεις αυτό, αυτό και αυτό'”και στη συνέχεια ο Βαβυλώνιος Νώε λέει “Έκανα αυτό, αυτό και αυτό. Το έκανα! Και έφτιαξα αυτές τις κατασκευές ως parsiktu”» δήλωσε ο Dr. Finkel. Η ιστορία του κατακλυσμού του Γκιλγκαμές είναι γνωστή από πήλινες πλάκες που χρονολογούνται πριν από περίπου 3.000 χρόνια, ενώ ο βιβλικός κατακλυσμός θεωρητικά συνέβη πριν από περίπου 5.000 χρόνια.
Ο Dr. Finkl εξήγησε ότι όποιος ταξίδευε το μονοπάτι προς την Urartu θα έβλεπε, θεωρητικά, τα ξύλινα πλευρά του πλοίου στο βουνό «όπως αυτό της Βίβλου».
Η Βίβλος ισχυρίζεται ότι η κιβωτός εγκαταστάθηκε στα «βουνά του Αραράτ» στην Τουρκία μετά από μια πλημμύρα 150 ημερών που έπνιξε τη Γη και κάθε ζωντανό πλάσμα σε αυτήν που δεν στεγαζόταν μέσα στο ξύλινο πλοίο. Και το εν λόγω βουνό διαθέτει μια κορυφή που ταιριάζει με το σχήμα και τις διαστάσεις της κιβωτού του Νώε.
Το πλοίο λέγεται ότι είχε διαστάσεις «300 πήχες, 50 πήχες, επί 30 πήχες», που μεταφράζεται σε περίπου 157 μέτρα μήκος, 26 μέτρα πλάτος πλάτος και 16 μέτρα ύψος.
Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων με επικεφαλής το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης πραγματοποιεί εδώ και χρόνια ανασκαφές στο βουνό, αποκαλύπτοντας το 2023 ότι βρήκαν πηλό, θαλάσσια υλικά και θαλασσινά που τοποθετούν τους ανθρώπους στο σημείο πριν από 3.000 έως 5.000 χρόνια. Ωστόσο, ο Dr. Andrew Snelling, διδάκτωρ από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, είχε δηλώσει στο παρελθόν ότι το όρος Αραράτ δεν μπορεί να είναι η τοποθεσία της κιβωτού, επειδή το βουνό δεν σχηματίστηκε παρά μόνο μετά την υποχώρηση των υδάτων του κατακλυσμού.
Αν και θεωρείται ιστορικό γεγονός, οι περισσότεροι μελετητές και αρχαιολόγοι δεν πιστεύουν στην κυριολεκτική ερμηνεία της ιστορίας της κιβωτού.
[via]
