Πριν δύο χρόνια, ερευνητές από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είχαν παρουσιάσει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το HCUAV RX-1, ένα μεγάλου μεγέθους Μη Επανδρωμένο Αερόχημα (drone). Όπως τονίζει ο διευθυντής του Εργαστηρίου Μηχανικής Ρευστών και Στροβιλομηχανών του ΑΠΘ, Κυριάκος Υάκινθος, η έρευνα πάνω σε σύγχρονες τεχνολογίες και υλικά, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα αερόχημα νέας γενιάς, ικανό να πετάει μόνο του, με αυτόματο πιλότο ή με χειρισμό από το έδαφος, είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.
«Το συγκεκριμένο αερόχημα που οι συνεργάτες μου και εγώ το σχεδιάσαμε από το μηδέν, το υλοποιήσαμε, το φτιάξαμε, το πετάξαμε και το πετάμε ακόμα, κάνοντας τα λεγόμενα flying tests, ξεκίνησε από ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ, το οποίο ήταν πολύ φιλόδοξο και πολύ σωστά στημένο» αναφέρει ο κ. Υάκινθος στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού Πρακτορείου, και αποκαλύπτει πως η διαδικασία εξέλιξης τέτοιων προγραμμάτων συνεχίζεται και την τρέχουσα περίοδο, με αντικείμενο τις συνεργασίες ιδιωτικών φορέων (εταιρειών) με πανεπιστήμια.
Μέσα στο 2018 τα προγράμματα τού εν λόγω Εργαστηρίου του ΑΠΘ περνούν σε νέα περίοδο: ταυτόχρονα με τη εξέλιξη και βελτίωση του πρώτου αεροχήματος (διαδικασία που έχει ξεκινήσει και θα συνδυαστεί με νέα περίοδο δοκιμών), «τρέχει» νέα συμφωνία εξέλιξης για την εγχώρια αλλά και τη διεθνή αγορά του βελτιωμένου drone μεγάλης μεγάλης εμβέλειας και αυτονομίας.
«Η εταιρία που συμμετέχει στο πρόγραμμα μπήκε στην λογική να αναπτύξει περαιτέρω αυτό το σύστημα και έκανε μια σύμβαση με εμάς. Βάσει της σύμβασης, εμείς ως Πολυτεχνείο με Έλληνες μηχανικούς -νέα παιδιά, διδάκτορες, μεταδιδάκτορες ή υποψήφιους διδάκτορες- θα είμαστε το design authority που θα βελτιώσουμε το Ιπτάμενο Αερόχημα, ώστε να γίνει ένα ώριμο προϊόν για πώληση» εξηγεί ο κ. Υάκινθος που τονίζει πως στη συνέχεια το Πανεπιστήμιο θα παίρνει τα λεγόμενα royalties (δικαιώματα), δηλαδή δεν θα πουλάει το προϊόν, αλλά θα παίρνει ποσοστό επί των πωλήσεων, που θα αποδίδεται μέσω του ειδικού λογαριασμού κονδυλίων έρευνας, προκειμένου να επενδυθεί ξανά. Τα συγκεκριμένα ποσά θα επιστρέφουν στην ομάδα του Εργαστηρίου αλλά και στο ΑΠΘ, σε καθώς «το πανεπιστήμιο κρατάει κάποιο ποσοστό και για τις υποδομές του».
Η εμπειρία που έχει συλλέξει η ομάδα των Ελλήνων ειδικών ερευνητών από τις δοκιμές του πλήρους συστήματος που εξελίσσεται τα τελευταία δύο περίπου χρόνια, ήταν εκείνη που έδωσε σημαντικές βάσεις για τις νέες συνεργασίες που ξεκινούν. Επίσης δημιούργησε τις βάσεις για το επόμενο, άλλης στόχευσης πρωτότυπο αερόχημα, που οι ερευνητές αναμένεται να έχουν έτοιμο μέσα στο 2018.
Στην τελική φάση κατασκευής του εξελιγμένου διαδόχου του Μη Επανδρωμένου Αεροχήματος HCUAV RX-1 συμμετέχει μεταξύ πολλών ελληνικών εταιρειών και μια εξειδικευμένη εταιρεία, που θα συνεργαστεί με τους σχεδιαστές χρησιμοποιώντας συνθετικά υλικά. «Αυτό είναι το καλό της υπόθεσης, το ότι δεν είναι μόνο το πανεπιστήμιο αλλά και ελληνικές εταιρείες, μικρές και μεγάλες, που έχουν μπει στο “παιχνίδι”, καθώς θέλουν να έχουν ένα προϊόν που θα μπορεί να πληροί τις επιχειρησιακές ανάγκες είτε για πολιτική χρήση, είτε για άλλες χρήσεις. Έτσι, σχεδιάζουμε κάτι που θα είναι μεγαλύτερο, θα πετάει πιο μακριά, πιο ψηλά, να φέρει μεγαλύτερο ωφέλιμο φορτίο και να επιχειρεί ακόμη πιο αξιόπιστα, φτιάχνουμε ένα προϊόν» τονίζει ο κ. Υάκινθος περιγράφοντας τη δουλειά που γίνεται αυτή τη στιγμή στο ΑΠΘ.
Το νέο, εμπορικά διαθέσιμο προϊόν, θα διατεθεί σε μια διεθνή αγορά που αποτιμάται πλέον σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. «(Στόχος είναι) να γίνει κάτι που να είναι εύκολα συντηρήσιμο, να μπορεί εύκολα να αναπτυχθεί στο πεδίο δοκιμών, να κάνει εύκολη τη ζωή των χρηστών, να είναι φτηνό, να έχει πολύ υψηλή ποιότητα» σημείωσε ο κ. Υάκινθος.
Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του ολοκληρωμένου συστήματος, όπως ανέφερε ο κ. Υάκινθος, η ομάδα των ερευνητών εκτίμησε πως είναι εφικτή η συνδυαστική χρήση του Μη Επανδρωμένου Αεροχήματος σε μια εμπορική του έκδοση με τεχνολογικές λύσεις που θα εναλλάσσονται (σ.σ διαφορετικά φορτία αισθητήτων, «payloads»). «Είδαμε ότι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλές εφαρμογές: από πολιτική προστασία μέχρι δασοπυρόσβεση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για την επιτήρηση των αγωγών φυσικού αερίου, να βλέπουμε εάν υπάρχει διαρροή, να πετάει από πάνω και με ειδικές θερμικές κάμερες να βλέπουμε πού υπάρχει διαρροή» εξηγεί ο Έλληνας καθηγητής ενώ συμπληρώνει πως με το υψηλών επιδόσεων Μη Επανδρωμένο Αερόχημα «με πολύ χαμηλό κόστος θα μπορούμε να επιτηρούμε τις ακτές μας, μεγάλες θαλάσσιες εκτάσεις χωρίς κίνδυνο ανθρώπινης ζωής».
«Φανταστείτε αν είχαμε τέτοια συστήματα στην Αθήνα, στον Σαρωνικό, όπου είχε γίνει το ατυχές γεγονός με τη ρύπανση. Να πετάει από πάνω ένα τέτοιο σύστημα» εξήγησε.
Εφικτές είναι και πολλές διαφορετικές χρήσεις στην ελληνική γεωργία, καθώς Έλληνες αγρότες «θα μπορούν στον κάμπο της Θεσσαλίας ή της Μακεδονίας να πετάνε τέτοια συστήματα και να βλέπουν κάτω ποσοστά υγρασίας, να βλέπουν πού χρειάζεται πότισμα». Ή και από τα Σώματα Ασφαλείας: «Γιατί να σηκώνουμε αεροσκάφη να πετάνε, μπορούμε να απογειώνουμε ένα τέτοιο αερόχημα πάνω από μια περιοχή που είναι κρίσιμη» επισημαίνει ο Έλληνας επιστήμονας.
Πηγή φωτογραφίας: ΑΜΠΕ
