Με ηλικία 47 ετών, το ζεύγος των ανιχνευτών Voyager είναι η αρχαιότερη επιχειρησιακή αποστολή στο βαθύ Διάστημα. Κατά τη διάρκεια της ζωής τους έχουν ταξιδέψει σε όλο το Ηλιακό μας Σύστημα και έχουν διαφύγει στον διαστρικό χώρο που βρίσκεται πέρα από την επιρροή του Ήλιου μας. Σε απόσταση περίπου 15,4 δισεκατομμυρίων μιλίων από τη Γη, και με υλικό που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970, το ζεύγος αντιμετώπισε αρκετές τεχνικές δυσκολίες.
Το Voyager 1 συγκεκριμένα αντιμετώπισε φέτος ένα σοβαρό πρόβλημα με το σύστημα επικοινωνιών του, το οποίο το εμπόδισε να μεταδώσει επιστημονικά δεδομένα για μήνες. Αλλά τώρα, μετά από κάποιες πολύ προσεκτικές διορθώσεις, το Voyager 1 είναι και πάλι σε λειτουργία, επαναφέροντας τις επιστημονικές του λειτουργίες και συνεχίζοντας τη μακρά, μοναχική αποστολή του.
Το πρόβλημα επικοινωνίας ανακοινώθηκε πέρυσι το Δεκέμβριο, όταν ένα σύστημα που ονομάζεται μονάδα διαμόρφωσης τηλεμετρίας σταμάτησε να επικοινωνεί με το σύστημα υπολογιστών του σκάφους, που ονομάζεται σύστημα δεδομένων πτήσης. Το πρόβλημα αυτό διορθώθηκε τον περασμένο Απρίλιο, με τους μηχανικούς να μοιράζουν έξυπνα τη δουλειά ενός χαλασμένου τσιπ και να την κατανέμουν σε όλο το λειτουργικό υπολογιστικό σύστημα. Τον Ιούνιο, το Voyager 1 μπόρεσε να ενεργοποιήσει ξανά τα επιστημονικά του όργανα και να επιστρέψει στις παρατηρήσεις του.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν το τέλος των προβλημάτων του ανιχνευτή. Τον Οκτώβριο, το διαστημικό σκάφος απενεργοποίησε έναν από τους ραδιοπομπούς του χωρίς προφανή λόγο, κάτι που φαινόταν να είναι μια αυτόματη αντίδραση όταν το διαστημικό σκάφος ανιχνεύει μια βλάβη. Τα μη ουσιώδη συστήματα είναι σχεδιασμένα να απενεργοποιούνται μόνα τους όταν συμβαίνει ένα ανώμαλο συμβάν για την αποφυγή ζημιών, όπως για παράδειγμα από την υπερβολική κατανάλωση ενέργειας. Αυτό όμως σήμαινε ότι μέρος του συστήματος επικοινωνιών που ονομάζεται ραδιοπομπός της ζώνης Χ δεν λειτουργούσε πλέον σωστά και το διαστημικό σκάφος μπορούσε να επικοινωνήσει μόνο χρησιμοποιώντας ένα ασθενέστερο σύστημα μετάδοσης που ονομάζεται ζώνη S.
Δεν ήταν σαφές αν το σήμα της ζώνης S θα ήταν καν αρκετά ισχυρό ώστε να ληφθεί από τη Γη, αλλά οι μηχανικοί κατάφεραν να εντοπίσουν το σήμα και να διατηρήσουν επαφή με το διαστημικό σκάφος. Αυτό όμως σήμαινε ότι δεν ήταν σε θέση να λάβουν επιστημονικά δεδομένα, λόγω των περιορισμών στην επικοινωνία.
Πριν μπορέσουν να ενεργοποιήσουν ξανά τον πομπό της ζώνης Χ, οι μηχανικοί έπρεπε να βρουν τι είχε προκαλέσει εξαρχής την ανίχνευση της βλάβης. Αποδείχθηκε ότι ήταν η ενεργοποίηση ενός θερμαντικού σώματος που προκάλεσε το σφάλμα, καθώς το διαστημικό σκάφος λειτουργεί με τόσο μικρή ποσότητα ισχύος. Παρόλο που οι γεννήτριες ισχύος του αποδίδουν περίπου 470 Watt κατά την εκτόξευση, το διαστημικό σκάφος χάνει 4 Watt ισχύος κάθε χρόνο, οπότε η ισχύς είναι μια συνεχής ανησυχία. Το διαστημικό σκάφος χρησιμοποιεί σήμερα τέσσερα από τα 10 αρχικά του επιστημονικά όργανα.
Οι μηχανικοί επανενεργοποίησαν τον πομπό της ζώνης Χ νωρίτερα αυτό το μήνα και συλλέγει ξανά δεδομένα από την περασμένη εβδομάδα. Με μερικές τελικές εργασίες, όπως η επαναφορά ενός συστήματος που συγχρονίζει τους τρεις υπολογιστές του διαστημικού σκάφους, το σκάφος θα είναι και πάλι σε πλήρη λειτουργία.
[via]
